اما کشمکش به کوارتر دوست نداشتنی ناسیونالیست‌های ترک کشیده شده است. حزب دست راستی حرکت ملی و شاخۀ جوانان این حزب، اخیراً به ورود به کارزار سوریه علاقمند شده است.

این حزب، بدنۀ اصلی جنبش ملی‌گرایان افراطی ترکیه را تشکیل می‌دهد. جریانی که به گرگ‌های خاکستری نیز شناخته می‌شوند.

شاخۀ جوانان «حزب اتحاد بزرگ» که ناسیونالیست‌های افراطی را با گرایش اسلامی را نمایندگی می‌کند نیز، به وضوح برای شرکت در جنگ سوریه تمایل دارد.

دلیلی که ناسیونالیست‌های افراطی ترک را آمادۀ حضور در صحنۀ نبرد سوریه کرده است، مسألۀ ترکمان‌هاست. اقلیتی ترک‌تبار که تحت فشار فزایندۀ روس‌ها در سوریه قرار گرفته و بیش از 30 عملیات نظامی در مناطق شان توسط روسیه انجام پذیرفته است.

درحالی‌که حمایت اسلام‌گرایان ترک از روحیۀ «جهادی» در افغانستان و چچن و بوسنی و کوزوو طبیعی جلوه می‌نمود و ناسیونالیست‌های افراطی، تنها از حق استقلال چچن دفاع می‌کردند، نقش آنها در سوریه، جایگاهی فرامرزی به اندیشۀ آنها خواهد بخشید.

چند یگان ترکمانی با راهنمایی دولت ترکیه در سوریه به وجود آمده‌اند و نام‌هایی شبیه آنچه در دورۀ عثمانی رواج داشت، به خود گرفته‌اند؛ سلطان محمت، سلطان سلیم و... .

پس از بروز جنگ سوریه، ظهور بنیادگرایان مذهبی به‌عنوان ابزار اصلی ترکیه در پیگیری اهداف، برای هیچ کس غیرمنتظره نبودند اما حضور گرگ‌های خاکستری اوضاع را پیچیده‌تر کرد. گروه‌هایی در ژولای 2015 به‌عنوان چتر سازمانی برای گروه‌های جنگجویی چون پل کوه ترکمن ایجاد شده و با برگزاری نشست‌ها و جلسات هماهنگی به برنامه‌ریزی‌هایی برای نیروهای مبارز ترکمن در مواردی از جمله بازپس‌گیری تل ابیض از داعش منجر شده است. با توجه به شواهد رسانه‌های دولتی ترکیه، تصمیم برای ایجاد ارتش قدرتمند 5000 نفری ترکمان‌که به وسیلۀ ارتش و دستگاه اطلاعاتی ترکیه (میت) حمایت می‌شود، اتخاذ شده است.

جنگ سوریه، بسیاری از گروه‌ها که تحت عنوان ارتش آزاد سوری برچسب می‌خوردند را به سلفی تغییر داد . این جنگ، ناسیونالیست‌های تند ترک (گرگ‌های خاکستری) را به چه شکلی در خواهد آورد؟

این مسأله‌ای بسیار مهم است. گروه‌های ترکمانی که مبارزات‌شان در ارتباط تنگاتنگ با سازمان‌های سلفی ـ جهادی همچون القاعده و جبهه النصره شکل گرفته است.