خطاب به سفیر ایروان در خصوص گسترش مناسبات شهری و اقتصادی.
به گزارش آذری ها به نقل از رسانه های محلی تبریز، حبیب شیری آذر در جلسه صبح 6 مهر شورای شهر با انتقاد از مصاحبه شهردار تبریز در خصوص ایجاد روابط با ایروان گفت : تصمیم گیری در مورد ارتباط با مسائل اجتماعی و فرهنگی شهرها به عهده شورای شهر است و شهرداری ها نباید در این مورد مداخله کنند.
وی همچنین ادامه داد : من فکر نمی کنم اعضای شورای شهر تبریز رغبتی برای ایجاد رابطه با ایروان داشته باشند و شهردار به جای رابطه با چنین کشورهایی اول با کشورهایی که اشتراکات دینی ، فرهنگی و تاریخی داریم رابطه برقرار کند. حبیب شیری آذر افزود: از شهردار خواهش می کنم در صحبت های خود به مسائل و موارد مورد نظر مردم شهر تبریز را مد نظر قرار دهد.
تحلیل آذری ها:
البته این عضو شورای شهر که ظاهرا دغدغه دین و مذهب دارد تا امروز یک بار هم به تخریب مساجد شیعه و افزایش مساجد سنی و وهابی در جمهوری باکو، مسئله حجاب، برخورد با دینداران، استفاده رژیم باکو از چته های سلفی علیه فعالان شیعه طرفدار ایران، پخش موزیک و فیلم های آنچنانی در ایام عاشورا، ممنوعیت برگزاری مراسم سوگواری در همین ایام و… حساسیت نشان نداده است و حتی شهردار را ترغیب به گسترش روابط با این کشور می کند.
این اظهارات ناپخته و عصبی در حالی بیان شد که یک روز بعد، سفیر کشورمان در ارمنستان در دیدار با رئیس اتاق بارزگانی آ.ش از ارمنستان به عنوان یکی از بازارهای فروش کالاهای صنعتی تبریز یاد کرده و آمادگی سفارت و وزارت خارجه را گسترش مناسبات اقتصادی اعلام کرده است.
تبریز به عنوان یکی از چند شهر صنعتی کشور و صنعتی ترین شهر آذربایجان با کشورهای ارمنستان و باکو همسایه است اما جمهوری باکو مرزهای خود را به تولیدات صنعتی تبریز بسته است.
تولید کنندگان و تجار تبریزی قرن ها با منطقه قفقاز مبادلات اقتصادی و تجاری داشتند و همین مناسبات بود که تبریز را به شهری مهم تبدیل می کرد. اما با انقلاب کمونیستی و بسته شدن مرزها، تبریز اهمیت سابق خود را از دست داد. فروپاشی شوروی زمینه ای بود برای افزایش اقتدار اقتصادی و فرهنگی گذشته اما متاسفانه جمهوری باکو و لابی های آن مانع این تحول شدند. این جمهوری کوچک علاوه بر اینکه خود رغبتی به مبادله جدی اقتصادی با تبریز نشان نمی دهد، با استفاده از لابی های سیاسی خود مانع حضور تبریز در بازارهای اقتصادی ارمنستان و به تبع آن گرجستان و سایر مناطق قفقاز نیز می شود.
در این میان صنعت گران و سرمایه داران تبریزی قربانی جهالت قومی شده اند که دیگر قرن ها است جایی در جهان اقتصاد ندارد. مهم ترین قانون بازار آزاد دوری از پیش فرض ها، خصومت ها و فروش کالا برای سر پا نگاه داشتن چرخ صنعت و بازرگانی است. البته معلوم نیست این عضو شورای شهر از خصومت کدام دولت با ارمنستان صحبت کند. وی اگر تبعه دولت ایران ، باید گفت منافع ملی ایران تضادی با رابطه اقتصادی با ارمنستان ندارد،صد البته منافع رژیم های دیگر ممکن است متفاوت باشد.
از سوی دیگر معلوم نیست این عضو شورا از کدام «مسائل مورد نظر مردم تبریز» تضاد اظهارات شهردار با آن سخن می گوید در حالیکه مبادلات اقتصادی،مسافرت های توریستی و… مردم تبریز به ارمنستان بیشتر از جمهوری باکو است.
دیدگاهی که چنین تنگ نظرانه به مسائل می نگرد، هیچگاه از گسترش رشوه، بدرفتاری و خشونت ماموران گمرکی و مرزی جمهوری باکو با ایرانی ها(اغلب آذربایجانی و همین تبریزی ها) انتقاد نکرده و از چندین مورد قتل و تیراندازی به مرزنشین های کشور توسط ایادی مرزی این قلمرو سخنی به میان نیاورده است، با این حال هنوز می تواند از توجه به علایق مردم تبریز صحبت کند.
به هر حال بازرگان و تاجر تبریز و آذربایجان حق دارد به هر کشور از جمله ارمنستان،گرجستان،باکو و…مبادله اقتصادی داشته باشد و در این مسیر منتظر فتوای دایه های مهربان تر از مادر نخواهد ماند. هیچ کس حق ندارد به واسطه ملاحظه منافع ملی کشورهای دیگر از جمله باکو، تجار تبریزی را آن هم در این وانفسای بازار و تحریم منع کند. البته اگر باکو به سفارش اسرائیل مرزهای اقتصادی و گمرکی را به روی ایران نمی بست و در تحریم کشورمان مشارکت فعال نمی داشت، بر اساس قوانین اقتصاد مسئله تغییر می کرد. موضوع اینجا است که این سیاست مدار محلی نمی داند و یا فراموش می کند که ارمنستان بر خلاف حکومت مورد علاقه ایشان(باکو) نقشی در تحریم همه جانبه دارویی،صنعتی،مالی و اقتصادی ایران نداشت.
ایران و ارمنستان 41 کیلومتر مرز زمینی دارند و تجارت اقتصادی دو کشور سالانه نزدیک به 200 میلیون دلار بود که اکنون به 350 میلیون دلار رسیده است که اکثر آن به صورت صادرات کالا از ایران به ارمنستان است. طبیعی است که در این بین تبریز هم سهم بسزایی دارد.
در مقابل ترکیه با وجود بسته بودن مرز با ارمنستان تجارتی نزدیک به همین مقدار از طریق گرجستان با ارمنستان دارد(با داشتن 316 کیلومتر مرز زمینی).
سوال اینجا است، آیا بازرگانان تبریز باید تاوان مناقشات کهنه بقیه را پس دهند؟
