در حالیکه مولود چاووش اوغلو وزیر امور خارجه ترکیه، دکتر جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان را در آغوش می گیرد و پیام همکاری راهبردی با ایران میدهد ؛ هاکان فیدان در سازمان میت(تشکیلات استخبارات ترکیه) در ادامه تلاش برای قدرت نمایی علیه ایران در سوریه دست به اقدام مخاطره آمیزی زده و در راستای راه اندازی اقدامات ضد امنیتی در ایران و به یک معنا سوریه سازی ایران دست به تاسیس یک دفتر ویژه به اصطلاح مخالفان ایرانی وابسته به ترکیه در ناحیه مصطفی کمال آنکارا روبروی دانشگاه خاورمیانه زده است.
این دفتر که با هدایت مامور امنیتی میت با نام رمزی «مراد» و سرپرستی یک ایرانی فراری که در ایران به اتهام جاسوسی برای اسراییل تحت پیگرد بوده و 7 سال پیش به ترکیه گریخته است) اداره می‌شود؛ فعلا بصورت پوششی جهت اداره چند سایت بظاهر اصلاح طلب ولی وابسته به میت مورد استفاده قرار می گیرد ولی در واقع در پوشش این سایت الف.ش ماموریت دارد ضمن جذب فعالان سیاسی منتقد ایرانی به نفع دولت ترکیه در داخل کشور نیز در پوشش جذب خبرنگار بویژه خبرنگاران پارلمانی , قوه قضائیه و دولت از ایشان در راستای جاسوسی سیاسی-امنیتی از مهمترین نهادهای کشور ایران به نفع میت بهره برداری کند.
از دیگر سایت هایی که توسط میت ترکیه تاسیس و مورد حمایت مالی قرار دارد سایت آمدنیوز است که آن هم از جریانی موازی نگام را از فرانسه دنبال می‌کند.
گفتنی است این فرد در حال حاضر تنها موفق به جذب  چهار تن از پناهندگان دروغین و مسئله دار شده و تاکنون اکثر پیشنهادهای مالی هنگفت و وسوسه کننده او با پاسخ منفی مواجه گردیده است.

در این میان بنظر میرسد برخورد جدی دستگاه دیپلماسی ایران و شخص دکتر ظریف با این هاکان فیدان و دستگاه میت به جمع شدن بساطی بینجامد که برخی از تحلیل گران معتقدند به صورت نیابتی و حتی پیمانکاری از جانب میت برای عربستان سعودی علیه ایران در حال انجام است.

ایران و ترکیه دو کشور دیرین منطقه و جوامع اصیلی هستند که پتانسیل هایشان باید در راستای توسعه و بهبود همدیگر به کار گرفته شود نه در راستای تخریب. البته در هر دو کشور محافلی حضور دارند که خواستار توسعه مناسبات عادلانه نیستند زیرا این محافل تنها در شکاف‌های سیاسی اند که می‌توانند از منابع «مالی» و حمایت سیاسی بهره مند شوند، متاسفانه این دست محافل در ترکیه روبه رشد بوده و سعی دارند تلاش‌های دو کشور را برای همگرایی از طریق ایجاد تنش‌های اقتصادی، سیاسی و حتی امنیتی کاهش دهند. کمک به این محافل و ارتباط با آنها از سوی مجموعه دولت‌ترکیه قطعا نشانه دوستی و همکاری تلقی نخواهد شد. به ویژه اینکه همکاری تناتنگ سایت ها و تشکل های خارج کشور با گروههای «تجزیه طلب» کاملا برای ما مشخص شده است و این مساله نیز موضوعی نیست که از طرف ایران «فراموش» شود.