دیگر کار از “ابراز تاسف” گذشت/میثم زمان آبادی

۲۱ آذر, ۱۳۹۵
دیگر کار از “ابراز تاسف” گذشت/میثم زمان آبادی

همشهری ورزشی: این نوشته می‌تواند یکی از سخت‌ترین موضع‌گیری‌هایی باشد که در همشهری ورزشی داشته‌ایم. ما دوهفته قبل روی جلد روزنامه‌مان تصویر چالش مانکن تراکتوری‌ها را چاپ کرده و از ته دل نوشته بودیم که «قهرمانی به شما می‌آید» اما امروز این نوشته‌ای است با مضمون ابراز انزجار از رفتار باورنکردنی و کینه‌سازی که روز جمعه از برخی هواداران تیم تراکتورسازی تبریز سر زد. رفتاری که با هیچ یک از اصول میهن‌دوستی نسبتی ندارد و با هیچ متر و معیاری قابل توجیه نیست. جمعه روی سکوهای آزادی آنها چنان کردند که طی ۴۸ ساعت گذشته جز حیرت و تاسف نداشته است.

 

شعارهایی فراتر از یک شعار سیاسی

 بارها در مذمت و نکوهش رفتار سیاسی در اماکن ورزشی گفته و نوشته شده است. فوتبال اگر ابزار کار سیاسی شود، مطمئنا آسیب خواهد دید و این خط قرمز را حالا تقریبا تمامی اعضای خانواده بزرگ فوتبال از مربی و ورزشکار گرفته تا رسانه و تماشاگر رعایت می‌کنند. با این وصف است که اتفاقات روز جمعه ورزشگاه آزادی را باید صدبرابر تقبیح کرد. شعارهایی که از سوی تعدادی (که متاسفانه و بدون تعارف باید بگوییم تعدادشان انگشت شمار هم نبود) از تماشاگران تراکتوری سر داده شد حتی سیاسی هم نبودند. شعارهایی مستقیما مرتبط با تمامیت ارضی و استقلال سرزمینی که برای حفاظت از آن در طول تاریخ خون‌ها ریخته شده است.

 

ویدیویی که دست به دست می‌شود

شاید این نتیجه کم‌کاری و محافظه‌کاری رسانه‌ها باشد که ماجرای حضور تماشاگران ساختارشکن نه تنها در فوتبال ایران حل نشده که روز به روز به معضلی بزرگ‌تر تبدیل می‌شود. ویدیویی که این روزها دست به دست می‌شود به ادعای بسیاری مشخصا مربوط به بازی روز جمعه ۱۹ آذر ۱۳۹۵است (آنها می‌گویند در همین ویدیو باید به چمن‌های مصنوعی که از امسال پشت نیمکت‌ها تعبیه شده نگاهی انداخت. این چمن‌ها سال گذشته در آزادی وجود نداشتند، هرچند برخی هم ادعا دارند که این تصاویر مربوط به گذشته است،اما چه فرقی می کند؟ این هفته یا فلان هفته). ویدیویی که در آن تعداد‌ی تماشاگر میهمان یکصدا نامی «جعلی‌»را فریاد می‌کنند و نمک روی زخم هرکسی می‌ریزند که فارغ از گرایش‌های سیاسی دل در گرو این سرزمین دوست داشتنی و مقدس دارد. شاید اگر ماه‌ها و سال‌های گذشته رسانه‌ها بدون پرده‌پوشی رفتار این طیف تندرو را به نقد می‌کشیدند کار به این سطح از رفتار نامتعارف در تهران نمی‌کشید.امسال اما نفوذ شبکه‌های اجتماعی به حدی رسیده که دیگر چیزی پنهان نماند.

 

توهین به اعتقادات، مقابل چشم‌های گرد شده

ساختارشکنی و رفتار قبیح این تماشاگران محدود به تمامیت ارضی و حاکمیت ملی ایرانیان نبود. اینکه به هنگام تلاوت قرآن مجید، زمزمه زوزه واری به گوش برسد که معنا و مفهوم آن را همه می‌دانند را دیگر نه می‌توان و نه باید کتمان کرد. این اتفاق روز جمعه به حدی انبوه حاضران در ورزشگاه را متعجب و متحیر ساخته بود که می‌شد چشم‌های گرد شده و چهره مبهوت تک تک آنها را نظاره کرد. توهین به اعتقادات و ارزش‌های میلیون‌ها ایرانی صورت دیگر این نمایش زشت و سخیف بود. نمایشی که با هیچ مرام و مسلکی قابل پذیرش نیست. متاسفیم ؛ آنها به کریه‌ترین شکل ممکن مشغول سوءاستفاده از فوتبال هستند و این سوی ماجرا کسانی نشسته‌اند که نهایت نگرانی‌شان از این ماجراها احتمال محرومیت تماشاگران تراکتوری است. کاش بدانیم که سطح این آسیب از لیگ و فوتبال  فراتر است.