به تازگی آیت الله شبستری امام جمعه محترم تبریز طی سخنانی اظهار داشته اند که « ارمنستان را همچون اسرائیل را به خاطر مناقشه قراباغ غاصب میدانیم».
البته مشخصا ضمیر عبارت «میدانیم» به نظرات شخصی حضرت آیت الله شبستری باز می‌گردد و الزامی برای وزارت خارجه و نهادهای تصمیم گیر و تصمیم ساز کشور ندارد. برخی از ائمه جمعه علاقه دارند در خصوص مسائل مربوط به سیاست خارجی کشور اظهار نظر کنند و این اظهار نظر ارتباطی به سیاست های رسمی کشور ندارد.
اما آنچه که مد نظر این یادداشت کوتاه است صحبت بر سر این است که ما « چه چیزهایی را نمیدانیم؟»
1 – احتمالا ما نمی دانیم که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر همین کشور اشغالگر صهیونیست در دیماه سال 1395 نه به ایروان بلکه به باکو سفر کرد و با استقبال گرم مقامات باکو در عالی ترین سطح قرار گرفت. با این وجود علاقه داریم از سوی ندانم کاری کشور دوست و برادر، ارمنستان را به رژیم صهیونیستی تشبیه کنیم.
2 – ما نمی دانیم که پهبادهای اسرائیلی از در سالهای گذشته از خاک جمهوری باکو به ایران تجاوز کرده و به جاسوس مشغول شده اند.
3 – ما نمی دانیم که طبق اعلام مقامات رسمی کشور، کسانی که اقدام به ترور دانشمندان هسته ای کردند از باکو و با هدایت رژیم غاصب اسرائیل وارد کشور شده بودند نه از ارمنستان.
– ما نمی دانیم که وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران سردار دهقان در دیماه 1395 اظهار داشته است که اسرائیلی ها در بدنه اطلاعاتی و امنیتی جمهوری آذربایجان نفوذ کرده اند. اما با اینحال می خواهیم به چنین کشوری کمک نظامی کنیم و خود را درگیر یک جنگ فرسایشی نماییم.
4 – ما هنوز نمیدانیم که خود مقامات رسمی جمهوری باکو بارها اعلام کرده اند که مناقشه قراباغ یک مناقشه دینی و مذهبی نیست بلکه ماهیت سرزمینی و ارضی دارد. الدار نمازاف دستیار رئیس جمهور باکو همین چند ماه پیش چنین گفته بود :
« مناقشه قره باغ را مناقشهء مسلمان – مسیحی دانستن، اشتباه است. در جمهوری باکو مسیحیان ، یهودیان و پیروان سایر ادیان خیلی راحت زندگی می کنند. (جمهوری)باکو یکی از متساهل ترین کشورهای دنیاست».
با این وجود جلوتر از ناسیونالیست های افراطی باکو حرکت کرده و مرز بین کفر و اسلام را در قراباغ که همواره جمعیتی مرکب داشت، تعیین کرده ایم.
5 – ما هنوز نمی دانیم که برگزاری مراسم دینی اعم از عاشورا و تاسوا در جمهوری باکو ممنوع است و هیچ کس حق ندارد حتی علم امام حسین را بر سر در خانه اش نصب کند، و حتی مساجد نیز محدود شده و با دوربین کنترل می شوند، اما در ایروان نه تنها مراسم دینی شیعیان آزاد است بلکه مسجد جامع کبود و سایر مساجد تاریخی بهتر از باکو نگهداری می شوند.
6 – ما هنوز نمی دانیم که “مبارز قربانلی” مسئول سرکوب شیعیان نارداران و دوست بهائیت و یهودیت را به دیدار پذیرفته ایم و با این کار اعتبارمان را در نزد شیعیان مبارز نارداران از دست داده ایم و آنها را نیز آزرده خاطر کرده ایم.
7 – ما هنوز نمی دانیم تاسیسات کارخانه ایِ نظامی و پهبادی اسرائیل در جمهوری باکو به فعالیت روزانه مشغول است.
8 – ما هنوز نمی دانیم که چهل درصد از گاز همین «اسرائیل غاصب» از سوی باکو تامین می شود و با این وجود ارمنستان را به رژیم صهیونیستی تشبیه میکنیم.
9 – ما هنوز نمی دانیم که اسرائیل بدون احتساب خریدهای نظامی، چهارمین شریک تجاری باکو است و ایران دهمین شریک تجاری اش. و هیچ کشور عاقلی چهارمین شریک تجاری خود را با دهمین کشور تجاری اش (که حجم تجارت آن سالانه فقط حدود 400 میلیون دلار است) تاخت نمی زند.
10 – ما هنوز نمی دانیم که تاسیسات شنود اطلاعاتی که از زمان شوروی در مرز ایران و شوروی نصب شده بود ، از سوی باکو در اختیار اسرائیل قرار گرفته است از ایران جاسوس کنند.
11 – ما هنوز نمی دانیم که در فرض محال اگر قراباغ به باکو بازگردد، تبدیل به یک کانون صهیونیستی فعالیت علیه ما خواهد شد.
12 – ما هنوز نمی دانیم که تصویر امام خمینی (ره) به عنوان مدرک جرم مبارزان نارداران ضبط شده است.
13 – ما هنوز نمی دانیم که مساله قراباغ برای شهروندان دولت باکو به هیچ وجه موضوعیت و اهمیت ندارد و کاملا به فراموشی سپرده شده است اما ما به جای دولت باکو سعی داریم مساله ای جدید به نام قراباغ را در میان شهروندان خودمان ترویج دهیم و تبدیل به ارزش کنیم و سپس فلسطین دیگری از آن بسازیم.
14 – ما هنوز نمی دانیم که خود دولت باکو هم امیدی به بازپس گیری قراباغ ندارد و تنها امیدوار است تا شاید بتواند برخی شهرها یا مناطق شرقی مانند فیضولی و جبرائیلی را آزاد کند و به همان نیز قانع است.
15 – ما هنوز نمی دانیم که به لحاظ حقوقی کشور جمهوری ارمنستان مسئول تصرف قراباغ نیست بلکه در آنجا یک حکومت مستقل از ایروان در سر کار است که به جمهوری خودخوانده آرتساخ- قراباغ معروف است و حتی خود ارمنستان هم رابطه دیپلماتیکی با آن ندارد.
16 – ما هنوز نمی دانیم ، زمانی که جمهوری باکو در 2013 به عنوان رئیس دوره ای شورای امنیت سازمان ملل فعالیت می کرد، هیچ تلاشی برای حتی صدور بیانیه حتی ارمنستان یا در خصوص قراباغ انجام نداده است.
17 – ما هنوز نمی دانیم که ایران در اوایل روی کار آمدن علی اف کمک های نظامی و انسان دوستانه زیادی به باکو انجام داد اما ، در نهایت با ناسپاسی بسیار، دولتمردان باکو، ایران را به حمایت از ارمنستان متهم کردند.
18 – ما هنوز نمی دانیم که دو تن از قدرتمند ترین سیاست مداران جمهوری باکو، تامین کننده بزنین (یک کالای استراتژیک) ارمنستان هستند.
19 – ما هنوز نمی دانیم که «منافع ملی» جوهره سیاست خارجی است اما در مورد سیاست خارجی اظهار نظرهای رادیکالی انجام می دهیم.
20- ما هنوز نمی دانیم که باکو در 5 سال گذشته از رژیم غاصب اسرائیل، به ملیغ شش میلیارد دلار خرید تسلیحاتی انجام داده است که کارشناسان نظامی معتقدند این میزان از تجهیزات به ویژه با توجه به برد موشکها، بیش از آنکه برای حمله به قراباغ در چند کیلومتری مرز سرزمینی جمهوری باکو باشد، برای اصابت به تبریز و تهران مناسب است.
21- ما هنوز نمی دانیم که جمهوری باکو با تحریک دستگاههای اطلاعاتی اسرائیل (موساد و آمان) بر علیه تمامیت ارضی ایران ادعاهای زیادی را مطرح کرده است و پروژه های گزافی را به این مورد اختصاص داده است.
22- ما هنوز نمیدانیم که مهم ترین نشریه باکو در 24 بهمن 95 نوشت که اگر ایران-امریکا، درگیری نظامی پیدا کردند، باکو باید «بی طرف» بماند و هیچ کس در باکو به این مطلب انتقاد نکرد. ظاهرا از نظر آنها ایران جزو سرزمین های اسلامی نیست.
23- ما هنوز نمی دانیم که الهام علی اف ماه پیش رسما و مکرر اعلام کرد که درگیری قراباغ جزو امور داخلی باکو است. این بدان معنا است که آنها دوست ندارند کشورهای دیگر در این خصوص اظهار نظر بکنند.
