نیز ترجمه و توزیع می شود.
این کتاب و ترجمه فارسی آن در ایران توسط سفارت باکو به میهمانان سفارتخانه به صورت رایگان هدیه می شود.
کتاب در فصل های متعدد به تاریخچه جمهوری آذربایجان(!) پرداخته و در نهایت سعی دارد از خاندان علی اف چهره ای مثبت و موفق در اداره کشور ارائه دهد.
بخش تاریخی این کتاب بالغ بر 50 صفحه است که با تحریف تاریخ و تکرار ادعاهای واهی برخی از تاریخ نویسان قفقازی در خصومت با ایران همراه بوده است.
این کتاب حکومت ساسانیان را حکومت اشغالگر در آذربایجان (مشخص نیست منظور شمال رود ارس است یا جنوب آن) دانسته که در پی «آسیمیلاسیون» ترکان بوده است! این در حالی است که در عهده ساسانی هیچ نشانه ای از حضور ترکان و تاتارها در منطقه غرب و شمال ایران وجود ندارد و حتی منطقه آناتولی نیز خالی از سکنه ترک است.
ادعای واهی کتاب حاضر در خصوص ساسانیان در حالی صورت می گیرد که ، منطقه قفقاز یکی از بخش های کانونی دولت ساسانی بود و دربندهای قفقاز برای جلوگیری از ورود اقوامی ویرانگر مانند خزران در داغستان و… ساخته شده بودند.
با کمال تعجب کتاب حاضر سعی دارد از چهره های مخرب و خونخوار تاریخ مانند تیمور لنگ و چنگیز مغول وجه ای مثبت و مفید برای آذربایجان ارائه دهد که شاید ناشی از فقر تاریخی و میراث فرهنگی بوده باشد.
این کتاب بخش مربوط به چنگیز مغول را «غضب الهی» نام گذاری کرده است و در ابتدای این بخش به نقل از وی و شیوه ای که حکایت از «افتخار» دارد، نوشته است:
«بزرگ ترین شادی از هم پاشیدن دشمن ات است. این که او را عقب بنشانی. شهرهای او را ببینی که به خاکستر تبدیل می شوند و خانواده اش را غرق در اشک ببینی و زنان و دخترانش را در اختیار خود بگیری- چنگیزخان مغول، جنگجوی مغول»
ولی باید پرسید که آیا اقدامات و کشتارهای چنگیز از طرف خداوند بوده است که وزارت خارجه باکو آن را غضب الهی قلمداد می کند؟ به نظر می رسد خلاء رشادت و فرار از جنگ در جبهه ارامنه که در میان سربازان باکویی بسیار شایع است، متولیان فرهنگی باکو را ناچار کرده است، به چهره هایی از این دست که خونخواران تاریخ بوده اند تمسک جسته و به زعم خود به مردم کشور روحیه تهاجمی ببخشند.
این کتاب از دیگر چهره خونخوار تاریخ نیز به نیکی یاد کرده و نوشته است که تیمور تاثیر عمیقی بر آذربایجان گذاشت؟
به راستی تاثیر عمیق تیمور بر آذربایجان چه بود؟ و چرا چند مورد از این تاثیرات در کتاب نیامده است؟
در بخش صفویه نیز، شاه عباس از یکی از مهم ترین رهبران آذربایجانی ها (به منظور تاریخ سازی برای ج.آ) معرفی شده است ولی صفحه قبلی وی را به دلیل انتقال پایتخت به اصفهان مسئول ایرانیزه کردن صفویان معرفی کرده بود، دو گزاره ای که با هم در تضاد اند.
گفتنی است این کتاب بدون تاریخ چاپ ، شماره فیپا و… چاپ شده است و فاقد نام مترجم فارسی و به طو کلی فاقد هر گونه شناسنامه می باشد.
