اخیرا یکی از هجده نماینده خوزستان در همنوایی باجریانات مشکوک رسانه ای منطقه که تلاش دارند با عربی خواندن حاشیه شمالی خلیج فارس برای ادعاهای جعلی خود در تغییر نام بین المللی این دریا سندیت ایجاد کنند از تغییر نام برخی شهرهای خوزستان اعلام حمایت کرد.گویی جنگ تحمیلی در خوزستان هنوز به پایان نرسیده و آثار فرهنگی و روانی این جنگ هنوز در استان قربانی می گیرد و درسایه غفلتها پروژه «تعریب» خوزستان گام به گام به پیش می رود.
قطعنامه 598 که اجرا شد نیروهای دو کشور به مرزهای خود برگشتند پادگانهای نظامی برچیده و بازسازی آغاز شد. ولیکن در طول همه سالهای پس از جنگ تحمیلی نبرد رسانه ای ومیدانی گفتمان تعریب پیشروی خود را استمرار داده و جلو آمد. در این گفتمان خوزستان استانی عربی معرفی میشود که عده ای با مهاجرت به آن در حال چپاول ثروتهای آنند. این گفتمان در سالهای 82-84 موجب برخی اتفاقات خشونتبار گردید و امروزه به نقطه ای رسیده که ادعاهای وقیحانه صدام ملعون با لعاب و بزک و در قالب لایه بندی های عوام فریبانه از زبان برخی مسئولین ساده لوح و غافل یا تریبون های رسمی سربر می آورد. صرفنظر از اینکه اتخاذ تصمیم درخصوص اسامی شهرها و جغرافیای کشور مستلزم رعایت حقوق معنوی آحاد ملت ایران است و با تحریکات افراد متوهم که دانسته یا نادانسته جنگ نرم ارتجاع عرب منطقه در «تعریب» خوزستان و شمال خلیج فارس را در پیش گرفته اند راه به جایی نخواهد برد، اما نفس عمل فراتر از تغییر نام یک شهر و موضوعی کلیدی در ژئوپلوتیک فرهنگی ایران در منطقه و چنین ادعاهایی در زمره هتک حرمت ملی ایرانیان قابل شمارش است.
در سال 1980 صدام حسین حاکم عراق با طرح ادعاهای تاریخی مشابه در خصوص برخی شهرهای جنوب خوزستان به جمهوری اسلامی ایران حمله برد، در ادبیات آن زمان حزب بعث، خلیج فارس – خلیج عربی، محمره – خرمشهر، خوزستان- عربستان یا الاحواز ، اروند رود – شط العرب ، جنگ تحمیلی -جنگ قادسیه، صدام حسین -سردار قادسیه و ایرانیان وکردهای عراق موالی و مجوس خوانده می شدند.
در پس هریک از این نامها «طعنه های تاریخی و تهدیدات تلویحی» دقیقی رمزگذاری شده بود که متخصصین دستگاه تبلیغی «حزب بعث» با قرینه سازی و با خوانش چند وجهی از این عبارات، تشجیع افکار عمومی جهان عرب و بسیج نیرو و امکانات از سراسر کشورهای عربی را هدف خود قرار داده بود. هدفی که دستگاه تبلیغی بعث و اتحادیه ی رسانه ای کشورهای عربی تا حدود بسیار زیادی بدان نایل آمدند و در ذیل آن هر جنایتی بر علیه ملت ایران مشروع گردید.
در این ادعاها «صدام» قهرمانی بیرون زده از دل تاریخ برای احیای منزلت عربی و رقم زدن فتح الفتوح بزرگی بر علیه ایرانیان جلوه می کرد .
قریب به دویست سال پس از فروپاشی حکومت ساسانیان نهضت سرخ جامگان به رهبری بابک خرمدین آغاز شد، سرخ جامگان با برپا کردن علمهای سرخ در مقابل علمهای سیاه عباسیان و باشعار برابری عدالت و هویت ایرانی از شهرها و روستاهای ایران خروشیده و سربرآوردند. آنها در نقاط مختلف ایران پایگاه های متعددی احداث کردند ، ازجمله در جنوب ایران در کرانه اروند رود و محل کنونی شهر خرمشهر برای مقابله با خلیفه در فاصله نزدیکی از خلافت بغداد، پایگاهی تاسیس کرده وبه زراعت وتبلیغ و مبارزه علیه ظلم خلیفه پرداختند. محل استقرار خرمدینان که درمحل کنونی خرمشهر بود را عمال خلیفه “محمره” به معنای محل سکونت سرخ جامگان می خواندند.
اما رژیم بعث عراق با «محمره» خواندن مجدد خرمشهر و قرینه سازی های تاریخی از این دست، در واقع می خواست صدام را درمقام خلیفه بغداد جلوه دهد و ذهنیت‌های تاریخی را در مطامع سیاسی و نظامی به خدمت گیرد. «محمره» در واقع نامی بود که عباسیان این شهر را بدان می خواندند واگرچه از دوره ای مشخص سندیت تاریخی دارد، اما از آنجا که نامی‌است که دیگران به این شهر داده اند، فاقد اصالت ایرانی‌است. همانند اینکه ما به کشور ایران بگوییم “ملک عجم” زیرا اعراب در منابع خود این کشور را ملک عجم می دانستند یا اینکه بگوییم “پرشیا ” چون اروپایی‌ها آن را پرشیا می‌خواندند.
جا دارد تا عموم نمایندگان مجلس خوزستان و کشور و نخبگان جامعه ایرانی نسبت به اقدامات اخیر واکنش نشان دهند و با رمزخوانی و باز کردن کدهای این جنگ نرم اعلام موضع نموده و پروژه نفوذ و جنگ فرهنگی دشمن را ناکام گذارند.
