نقل از خبرگزاری آپا فردی به نام صفدر رحمیلی که خود را نماینده داک در باکو معرفی کرده بود با برگزاری یک نشست ضد ارمنی اقدام به نفرت پراکنی قومی کرد. هم چنین غلامرضا صبری نیز که خود را رئیس افتخاری داک می نامند به همراه علیار صفرلی در این نشست که 12 اردیبهشت 1394 برگزار شد، شرکت داشتند.
اما درست در همان روز روزنامه اولایلار چاپ باکو بیانیه از طرف داک منتشر نمود که انتساب این افراد را به خود رد می کرد.آنها مدعی بودند که سیزدهمین کنگره داک اخیرا در استانبول برگزار شده و مدیران و هیات رئیسه آن نیز انتخاب شده اند و صابر رستمخانلی و فریدون پرویز نیا، ریاست مشترک آنها را به کنترل خود در آورده اند.
این بیانیه تاکید داشت ، تحت چنین شرایطی، برگزاری مراسمی توسط “صفتر رحیملی” از طرف نمایندگی “داک” از نظر قانونی غیر قابل قبول است. زیرا “صفتر رحیملی” مدتی است که از “داک” برکنار شده است. به استحضار شما می رسانیم که “علیار سفرلی” نیز عضو هیأت مدیره “داک” نیست. زمانی وی در مجلس مشورتی “داک” فعالیت کرده است. همچنین “غلامرضا صبری تبریزی” نیز مدت طولانی است که در “داک” فعالیت نمی کند. هیچ یک از این افراد در کنگره “داک” شرکت نکرده اند.
به درستی معلوم نیست تشکلی که هنوز پس از ده سال و با وجود سرازیر شدن منابع کلان مالی قادر به انسجام درونی نیست چگونه خواهد توانست قره باغ را مجددا تصرف نماید! داک امروز به چنان سطح نازلی رسیده است که دیگر کسی آن را جدی نمی گیرد. با وجود دعوت از تمام نمایندگان پارلمان باکو برای حضور در کنگره سیزدهم هیچ یک از نمایندگان در این کنگره حضور پیدا نکردند و این موضوع باعث انتقاد شدید صابر رستمخانلی شد.
همچنین وی یک روز پس از برگزاری کنگره سیزدهم آن را موفقیت آمیز و انسجام بخش دانسته بود. اما به نظر می رسد شکاف های همیشگی یک هفته پس از آن نشست در حال ظهور و نمود است.
گفتنی است داک در سال 1997 با کمک های مالی و سیاسی رژیم باکو تاسیس شد.
