قوم گراها همواره با ارائه ی تحلیلهای تحریف شده و غیر واقعی میکوشند مظلوم نمایی کنند و در همین راستا با ارائه ی آماری مدعی شده اند به دلیل آشنا نبودن کودکان مناطق دو زبانه با زبان فارسی آمار مردودی و ترک تحصیل در بین این کودکان بسیار بالاتر از کودکان مناطق فارس زبان کشور است. اگر از مغرضانه بودن این استدلال بگذریم چیزی که بی سوادی و غرض ورزی قوم گراها را مشخص میکند این است که آنها شاخصهایی را مانند باسوادی و بی سوادی والدین، میزان توسعه یافتگی و فقر مناطق مورد بررسی قرار نداده اند. ولی بحث ما بر سر موضوع تواناییهای ذهنی کودکان است، بنابر پژوهشهای دانشمندان جنین درون رحم مادر هم قادر به درک زبان است و کودکان از سنین بسیار پایین توانایی آموزش دو زبان را به شکل همزمان دارند. و حتی نمونه های بسیار موفقی از این موارد بدست روانشناسان معرفی شده اند حتی کودکان بسیاری وجود دارند که در هفت سالگی میتوانند بسادگی به سه یا حتی چهار زبان صحبت کنند. جالب اینجاست که تقریبا تمام روانشناسان بر این باورند که آموزش زبان دوم باید از سنین کودکی و زیر دوازده سال آغاز شود، ولی قوم گراها بدون درنظر گرفتن این موضوعات بدیهی نتیجه میگیرند که کودکان مناطق دو زبانه باید تنها به زبان محلی خودشان درس بخوانند گویا قومگراها بر این باورند که کودکان مناطق مدنظرشان انسانهایی نادان هستند و این ویژگی بدیهی و این استعداد خدادادی در وجودشان قرار داده نشده است. شاید اگر قومگراها بجای ساختن آمارها و تحلیلهای مغرضانه و جهت دار به نتایج پژوهشهای علمی و روانشناسانه روی بیاورند نتایج بهتری بگیرند.
