جواد هیئت شکنجه گر ساواک بود

۳۰ مرداد, ۱۳۹۸
جواد هیئت شکنجه گر ساواک بود

برخی از عناصر «تجزیه طلب»در فضای مجازی با استناد به خاطرات و نوشته هایی درباره جواد هیئت تایید کرده اند که وی پیش از انقلاب در خدمت سازمان اطلاعات و امنیت کشور ( ساواک) بود و در شکنجه برخی از زندانیان سیاسی با این نهاد همکاری می‌کرد.

به گزارش وب سایت خبری- تحلیلی «آذریها» پیش از این مطالب زیادی در خصوص ریاست جواد هیئت بر بیمارستان شهربانی تهران منتشر شده بود. از جمله روزنامه «چشمه اردبیل» در سال 1393 با انتشار مقاله ای طولانی به این موضوع اشاره کرده تاکید کرده بود، صرفا افراد معتمد ساواک می توانستند به حضور و فعالیت در این بیمارستان بپردازند. در این میان جواد هیئت ریاست این مجموعه را بر عهده داشت.

از سوی دیگر برخی از تجزیه طلبان در روزهای اخیر با انتقاد از جواد هیئت به همکاری وی با حکومت شاهنشاهی و ساواک در شکنجه زندانیان سیاسی از جمله «علیرضا نابدل» ( از چریک های فدایی) اشاره کرده اند.

 برای نمونه یکی از آنها اظهار کرده: «او تحت فرمان ساواک، علیرضا نابدل را پس از خودکشی، زنده نگه داشته تا زیر شکنجه برود و سپس اعدام شود».

جواد هیئت پس از انقلاب، به همکاری با برخی سرویس های امنیتی کشورهای همسایه نیز پرداخت و در نهایت در سال 1393 در باکو درگذشت. جالب اینجا است که وی هیچگاه حاضر نشد در تبریز که مرکز پزشکی و سلامت منطقه است مداوا شود و برای درمان به باکو رفت. این در حالی است که سالانه تعداد قابل توجهی از بیماران از جمهوری باکو به تبریز می آیند تا زیر نظر پزشکان تبریزی مداوا شوند!

هیئت در سال 1393 در باکو درگذشت. برای اساس وصیت نامه ای که داشت، از مقامات ایران خواسته بود تا در شهر ری دفن شود. اما جریان پان ترکیسم با پنهان و انکار کردن این وصیت نامه قصد داشت با آوردن وی به تبریز ، قبر او را به کانون تنش تبدیل کند. در این میان، سایت خبری- تحلیلی «آذریها» با انتشار رونوشت وصیت نامه وی (اینجا کلیک کنید) نشان داد که جواد هیئت هرگز دوست نداشت حتی در زادگاه خود تبریز دفن شود چه رسد به مداوا.

وی از مقامات کنسولی ایران خواسته بود تا اجازه دهند در شهر ری به خاک سپرده شود. با این وجود، جنازه وی هرگز به ایران نرسید و در قبرستان فخری شماره 2 واقع در باکو دفن شد.

گفتنی است برادرزاده جواد هیئت که از شاگردان او نیز بود،امروزه در کشور ترکیه به تاسیس یک گروه تجزیه طلب و همچنین سایتی به نام «مرکز مطالعات تبریز» دست زده است. این سایت در همکاری مستمر با گروهکی دیگر به نام «دیرنیش» (تشکیلات به اصطلاح مقاومت ملی آذربایجان جنوبی) قرار دارد.