که اسامی شهرهای خرمشهر، سوسنگرد،ماهشهر ،شادگان ، آبادان و غیره باید به اسامی دیگری تغییر کنند. وی به یکی از رسانه‌ها گفته است که نام شهرهایی مانند خرمشهر به محمره، آبادان به عبادان، شادگان به فلاحیه و سوسنگرد به خفاجیه تغییر خواهد کرد و هر کس مخالف این تغییرات باشد «ضد نظام» است!
جالب این‌جا است که تصادفا دستگاه تبلیغاتی صدام حسین نیز در طول جنگ هشت ساله و دفاع مقدس از همین اسامی برای شهرهای اشغال شده خوزستان استفاده می‌کرد. در دوره حصر آبادان روزنامه ها و رسانه های رسمی بعثی از نام مجعول « عبادان » استفاده می‌کردند. صدام حسین نیز در سخنرانی‌های خود بارها و بارها «خرمشهر» را «محمره» نامیده بود.
یک تصادف جالب دیگر شیطنت خبرنگاری است که موضوع تغییر نامهای استان به نام های بعثی را از ناصری نژاد پرسیده است. «رسول عودزاده» فعال بعثی در خوزستان است که این بار در کسوت خبرنگاری در صدد القای برنامه های شوم ضد ایرانی به نمایندگان استان است. قاسم آل کثیر و رسول عودزاده ( خبرنگار بعثی روزنامه همشهری) از جمله کسانی هستند که قرار است برای پروژه تغییر نامهای خوزستان، پوشش رسانه ای فراهم کنند.
واکنش گسترده مردم در شبکه های اجتماعی به موضوع نیز از دیگر حاشیه های قابل توجه این مساله بود. برخی از کاربران نوشته بودند که از « از این پس در آیین های آزادی خرمشهر از اصطلاح «آزادی محمره» استفاده خواهد شد تا شاید روح صدام حسین شاد شود!» برخی دیگر به حماسه حصر آبادان اشاره کرده و گفته بودندکه مراسم «حصر عبادان» در راه است.
بسیاری دیگر از کاربران تویتر به خمود و رخوت حاکم بر دستگاههای حکومتی کشور اشاره کرده بودند و نوشته «بنگ رخوت به قدری قوی است که حتی پایمال شدن ارزش های دفاع مقدس که روزگاری خط قرمز نظام بود، آقایان را بیدار نمی‌کند».
شیخ مجید ناصری نژاد ممکن است برای خود اعتقادات بعثی داشته باشد که اهمیتی ندارد زیرا دیر یا زود به عاقبت سلف خود دچار خواهد شد اما نباید فراموش کند که در کجا و کدام کشور زندگی میکند. ملت ایران همانطور که صدام حسین را از عرش به فرش کشیدند، بقایای وی را نیز از خوزستان خواهند زدود، به طوری که حتی بایگانی تاریخ هم آنها را به یاد نیاورد.
اما این افراد فعلا باید بدانند که «اصل تغییر ناپذیری نامهای جغرافیایی» هرگز اجازه تغییر نامهای تاریخی که در کوره زمان پخته و به دست ما رسیده اند را نمی دهد. این اسامی بازیچه دستان ناپاک و متعفن افراد بی وجدانی که به شهوت عربیت دچار شده اند، نیست.
ایران امروز به منزله یک امانت در دستان نسل فعلی است که می بایست به نسلهای آتی منتقل شود و ما نیز اجازه خیانت در این امانت ملی را نخواهیم داد.
بخشی از تجربه های تاریخی ما در همین نامها که اکنون تبدیل به « نماد » شده اند خفته است. نامهایی مانند « خرمشهر، آبادان، سوسنگر و دهها نام دیگر پیش از اینکه نام باشند نماد همبستگی و پایداری یک ملت در برابر ارتش تا دندان مسلح بعث و حامیان عربی و غربی آنها است. ریشه ذهنیتی که قصد زدودن چنین نامهایی را از خوزستان را دارد، یک نظام ایدولوژیک است که از حماسه خرمشهر و مقاومت آبادان دل خوشی ندارد، و اکنون که فرصت را مناسب دیده، توطئه “سوء قصد به حافظه تاریخی ملت ایران” را در دستور کار قرار داده است.
