المللی «آذربایجانیم» پیرامون این که “شهروندان استان های آذری چه قدر در صحنه علمی و دولتی کشور نقش دارند و در کدام بخشها پیشرفت بدست آورده اند؟” به این نشریه گفت:
در ایران آذری ها نقش مهمی در مدیریت و توسعه کشور دارند. چهار وزیر کابینه و 28 نماینده مجلس شورای اسلامی، آذری هستند. بیش از یک سوم معلمان و دبیران کشور آذری هستند. در ایران حدود میلیونها آذری زبان یعنیدو یا سه برابر جمعیت جمهوری آذربایجان زندگی می کنند و نقش سازنده در توسعه کشور دارند.
پس از کسب استقلال جمهوری آذربایجان، ایران کمک هایی به این کشور ارایه کرد. به ویژه ما در سال های جنگ بین آذربایجان و ارمنستان در کنار آذربایجان بودیم و از آوارگان این کشور حمایت کردیم. در این رابطه اسناد تاریخی نیز وجود دارد. به نظرم، برخی مسایل نیز یا بیش از حد بزرگ نمایی و یا به گونه دیگری معرفی می شود. برخی نیروهای قوم گرا در آذربایجان چنین وانمود می کنند که گویا فارس ها در ایران، آذربایجانی ها را تحت فشار قرار می دهند. تلاش می کنند که این را به عنوان مناقشه اقوام فارس و آذربایجان معرفی کنند.
این را بدانید که قومی به نام فارس در ایران وجود ندارد. فارسی یک زبان است و بر اساس قانون اساسی که 98 در صد مردم از جمله آذری زبان ها به آن رای داده اند، زبان ملی کشور است. فارسی، زبان مشترک اقوام ایرانی است. اقوام ایرانی برای این که زبان رسمی فارسی باشد، به قانون اساسی رأی داده اند. در ایران هیچ قومی با رسمیت زبان فارسی مخالف نیست. زبان ملی و رسمی هر کشور موجب اتحاد و همبستگی مردم آن کشور می شود. کشورهای استعماری هر وقت می خواستند کشوری را بگیرند اول سعی می کردند زبان ملی آن کشور را از بین ببرند و بدین طریق بین اقوام آن کشور تفرقه بیاندازند. در ایران قرن ها است که زبان فارسی، زبان ملی است. برای حفظ وحدت ملی در سراسر ایران آموزش به زبان فارسی است. بر اساس قانون اساسی کشورمان، زبان های قومی هم در دانشگاه های استان های مربوطه تدریس می شود. همه اقوام رادیو، تلویزیون و روزنامه به زبان خود دارند.
با زبان خود با همدیگر ارتباط برقرار می کنند. من خودم آذری نمی دانم، ولی وقتی به تبریز می روم می بینم که مردم این شهر به زبان آذربایجانی تکلم می کنند، آن ها فارسی هم می دانند و از این مسأله اصلا ناراحت نیستند. چرا که این زبان، زبان ملی آنها است. شهریار از این که به زبان فارسی شعر می سراید افتخار می کند. ما خودمان نیز وقتی شعر «حیدر بابا » را می خوانیم لذت می بریم.
محمد امین رسول زاده که در کشور شما مشهور است وقتی با برخی از آذری ها نامه نگاری می کرد نامه اش را به زبان فارسی می نوشت. به عنوان مثال، سید حسن تقی زاده یکی از دولتمردان بزرگ ایرانی آذری بود. ولی بسیاری از نامه نگاری ها بین این دو شخص به زبان فارسی بوده است. هیچ وقت بین زبان فارسی و آذربایجانی اختلاف نبوده است. شعرای ما به زبان آذربایجانی شعر گفته اند. شعرای آذربایجانی نیز به فارسی شعر گفته اند.
صدام حسین هنگام حمله به ایران، به مناطق عرب نشین و کرد نشین حمله کرد، ولی آذربایجانی های کشورمان که در شمال غرب کشور زندگی می کنند برای دفاع به آن مناطق شتافتند و به دشمن اجازه ندادند خاک کشور را اشغال کند.
ستارخان و باقرخان آذربایجانی بودند، ولی آنها برای ایران جنگ کردند. چیزهایی که در رسانه های قوم گراها مبنی بر فشار بر آذربایجانی ها در ایران نوشته می شود، درست نیست. چنین چیزی وجود ندارد. در حال حاضر ما برای اتباع جمهوری آذربایجان لغو روادید کرده ایم. سالانه حدود یک میلیون نفر از شهروندان جمهوری آذربایجان به ایران سفر می کنند. وقتی آنها به ایران سفر می کنند و برمی گردند دیدگاه آنها نسبت به ایران به کلی تغییر می کند. به نظر من، یکی از وظایف اهل قلم و رسانه ها نوشتن حقایق است. بدین طریق دوستی بین دو کشور و مردم محکم تر می شود. واقعا ما یک ملت هستیم که در دو کشور زندگی می کنیم. این شعار نیست. شما به ایران رفته و این را دیده اید، اگر بقیه هم بروند این را از نزدیک لمس می کنند.
