مذهبی یا ملی ارادت خاصی به خاندان اهل بیت دارند. شهربانو دختر یزدگرد ساسانی به انتخاب خود به همسری امام حسین (ع) سلام در آمد و به این ترتیب مادر بزرگ تمام امامان دیگر شیعه شد تا فره شاهی به این بزرگواران منتقل شده و اینگونه بود که امام حسین(ع) شاه ایرانیان شد و در زبان مردم به «شاه حسین» تبدیل شد.
به همین دلیل است که امروزه هیات های عزاداری آذربایجان به «شاه حسین گویان» معروف اند.
حافظه تاریخی ایرانیان هیچگاه تشیع (راز بقای ایران ) را فراموش نکرد و این مذهب تبدیل به رکن رکین هویت ایرانی شد.
دلیل دشمنی و ستیز تجزیه طلبان با تشیع و امامان شیعه نیز در همین نکته نهفته است.
آذربایجان نیز به عنوان بخش اصلی ملت ایران همواره به تشیع وفادار بوده است و این عشق و ارادت تنها در کلام نماند. خیرین مدرسه ساز آذربایجان در فعالیت های خیریه خود ائمه اطهار را فراموش نکردند. از آن جمله باید به شادروان «غلامرضا مردانی آذری» یکی از این خیرین بزرگ تبریزی بود. او 27 مدرسه در کشور ساخت و همه آنها را به نام مبارک ائمه نامزد نمود.
شادروان «حسنعلی علی پور» یکی دیگر از خیرین بود که به نیت 72 تن از یاران امام حسین(ع) هفتاد و دو مدرسه ساخت.
نام این دو خیر آذری در کتاب درسی مطالعات اجتماعی هشتم به عنوان الگوهای نیکوکاری در جامعه ایران، جاودانه شدهاست.
