آیا باکو واقعا یازده هزار هکتار از نخجوان را آزاد کرده است؟

۲۷ خرداد, ۱۳۹۷
آیا باکو واقعا یازده هزار هکتار از نخجوان را آزاد کرده است؟

با مطالعه بیشتر این اخبار روشن شد که منظور از زمین های آزاد شده، نواحی مربوط به روستای «گوننوت» منطقه «شرور»  است. جزئیات خبر منتشر شده از سوی ستاد فرماندهی ارتش باکو این قرار است:

« واحدهای ارتش جمهوری آذربایجان در اواخر ماه می – خرداد ماه – در یک عملیات نظامی روستاهای «گونوت »، «آرپا » و «دره لیز» شهرستان «شرور» نخجوان را که از سال 1992 میلادی تحت کنترل نیروهای ارمنستان بود، تصاحب کردند. این گزارش بدون ذکر چگونگی ورود نظامیان آذربایجانی به این مناطق افزود که در مجموع 11 هزار هکتار سرزمین از جمله هشت هکتار زمین قابل کشت به کنترل نیروهای جمهوری آذربایجان درآمد. اهالی روستای «گونوت » نخجوان نیز هفتم ژوئن – 18 خرداد- پس از 26 سال دوری به روستای خود بازگشتند».

خواننده آگاه ابتدا با خواندن این خبر گرفتار یک تناقض می شود؟ آیا جمهوری نخجوان داخل در حاکمیت جمهوری باکو نبود که اکنون خبر آزادسازی 11هزار هکتار از آن شنیده می شود؟ این مقدار زیاد چگونه بدون هیچ مقاومت و درگیری تصاحب شده است!Image result for Naxçıvanda 11 min hektardan artıq ərazi və Şərurun Günnüt kəndi düşməndən azad edilib

اما ماجرا از چه قرار بود؟

منطقه نخجوان در حاکمیت جمهوری باکو قرار دارد اما در مناطق شمالی آن هم مرز با ارمنستان، منطقه غیرنظامی شده و حایلس وجود دارد که دو طرف توافق کرده اند که غیر نظامی و غیرمسکونی باقی بماند.

در این بین باکو از گروه مینسک درخواست کرده است که مردمی که سابقا در این روستاها زندگی می‌کردند برای زیارت قبور نزدیکان خود از منطقه بازدید کنند و گروه مینسک با پذیرش این درخواست هماهنگی های لازم را به عمل آورده است. ولی ارتش باکو با بردن چند سرباز و دوربین به منطقه اتفاق مزبور را به شکل فوق به رسانه های تقدیم کرده و دروغ دیگری تحویل مردم داده است. در حالی که نه گلوله ای شلیک شده است و نه سربازی پیشروی کرده  و نه جایی آزاد شده است!

یکی از نقاط جالب این عملیات تبلیغی، استفاده از عبارت 11 هزار هکتار برای بزرگ نمایی است. هنگامی که عدد 11 هزار هکتار را به کیلومتر مربع تبدیل کنیم با عدد 110 «کیلومتر مربع» روبرو می شویم یعنی شاید مساحتی به فاصله میدان انقلاب و میدان فردوسی تهران!

اما چرا این خبر در این موقعیت و به شکل فوق منتشر می شود؟

به نظر می رسد انتشار این اخبار در رسانه های باکو بی ارتباط با تحولات سیاسی در ارمنستان و قراباغ کوهستانی نیست. در ماه‌های گذشته در اثر اعتراضات سیاسی در ایروان، هیات حاکمه به آسانی قدرت را به معترضین تحویل داد و انتقال قدرت سیاسی بدون خونریزی و خشونت صورت پذیرفت. مشابه همین اعتراضات در جمهوری قراباغ کوهستانی نیز رخ داد و بر اثر اعتراضات صورت گرفته، رئیس پلیس و چند مقام امنیتی استعفاء داده و باکو ساهاکیان اعلام کرد که در دور بعدی انتخابات نامزد نخواهد شد.

نباید فراموش کرد که تحولات سیاسی کلان در قفقاز قابلیت تکرار و دومینو دارند. انقلاب رنگی گرجستان در سال 1383 به باکو نیز سرایت کرد و چالش مهمی برای هیات حاکمه به وجود آورد. اکنون نیز باکو از سرایت تحولات سیاسی ارمنستان و قراباغ کوهستانی نگران شده است و با انتشار چنین اخباری سعی در انحراف افکارعمومی، نظامی کردن فضا و کارآمد نشان دادن خود دارد.

اخباری از این دست مصرف داخلی دارد و برای استحمار مردم تحت ستم باکو به صورت داستان حماسی ساخته و پرداخته می شود. اما شگفت اینجا است که برخی رسانه های فارسی زبان اخباری از این دست را بدون مطالعه و دقت در اصل ماجرا و مرتبط کردن مساله به قراباغ کوهستانی ( جایی که با نججوان صدها کیلومتر فاصله دارد) منتشر می کنند.

یکبار دیگر ثابت شد که به اخبار منتشر شده در رسانه های باکو نمی توان اطمینان کرد. این رسانه ها کاملا به صورت کانالیزه عمل کرده و دروغ های واحدی را از یک منشاء به افکار عمومی تحویل می دهند. کشورهای که بر مبنای دورغ بنا شده باشد، برای ادامه حیات نیز نیازمند دروغ است.