مسئله قراباغ موضوعی است که اغلب در ماههای منتهی به انتخابات در جمهوری باکو مطرح و پس از مدتی به فراموش سپرده می شد. به گزارش آذریها دلال های اسلحه، لابی های اطلاعاتی- امنیتی و قاچاقچیان مختلف در قلمرو جمهوری باکو از وجود این مناقشه سود کلانی به جیب می زنند. از سوی دیگر اتحادیه اروپا چونان روسیه به طور تمام قد از ارمنستان مسیحی در برابر جمهوری مسلمان آذربایجان دفاع می کند.
در این سو متحدان باکو کشورهای نیستند که قصد و اراده ای مبنی بر کمک به این قلمرو جهت حل مسئله قره باغ داشته باشند. ترکیه، اسرائیل و امریکا سه کشور متحد باکو هستند که تا کنون حتی یک گام کوچک به نفع باکو برنداشته اند. امریکا در زمینه قراباغ تا اندازه زیادی با اتحادیه اروپا و ناتو همسویی دارد اما از انجایی که این زمین تبدیل عرصه رقابت منطقه ای با روسیه نیز شده است خواستار برد تمام عیار ارمنستان هم نیست.
ترکیه در خصوص قره باغ ابتکار عمل زیادی ندارد. زیرا اصولا در مجامع جهانی به خاطر قتل عام ارامنه محکوم است و جهان حساسیت زیادی نسبت به سیاست های این کشور در قبال ارامنه دارد. از سوی دیگر سیاست خارجی ترکیه در این زمینه تابعی از سیاست های غرب به شمار می رود. این کشور در جنگ قره باغ نیز کمک زیادی به باکو نداشت و حتی از اعطای وام یک میلیون دلاری برای ادامه جنگ به باکو خودداری کر.
اسرائیل نیز قلمرو باکو را به دلیل مزیت ژئوپلتیک آنها ترجیح داده است تا بتواند در همساگی ایران موضعی داشته باشد. اما در عین حال اسرائیل نیز بخشی از جهان غرب به شمار می رود و سیاست متفاوتی در خصوص قراباغ و ارمنستان ندارد. اسرائیل حتی در سال 2012 به انتخابات جمهوری ارمنی قره باغ ناظر فرستاد که این به معنی پذیرش رسمیت این جمهوری است که باکو ادعا دارد بخشی از خاکش به شمار می رود.
اما دلایل مختلفی وجود دارد که نشان می دهد جمهوری باکو خواستار پایان مناقشه دستکم به طور کامل نیست:
1- اولا گفتمان آزادسازی قراباغ تا اندازه زیادی کشور را در وضعیت جنگی حفظ می کند و مطالبات دموکراتیک را در این جمهوری به تعویق می اندازد.
2- دوما رژیم باکو در سال 2011 به اتحادیه اروپا قول داد که به هیچ وجه برای آزادسازی قراباغ به زور و نیروی نظامی متوسل نخواهد شد.
3- جمهوری باکو در سال 2013 به مدت یکماه به عنوان رئیس دوره ای “شورالی امنیت سازمان ملل” فعالیت می کرد و در این دوران هیچ موضوعی در خصوص قراباغ را مطرح نکرد، چرا ؟
4- دولتمردان و قدرتمندان باکو نیز نه تنها خواستار حل موضوع نیستند بلکه به صورت پنهانی روابط گسترده ای با ارمنستان دارند. برای نمونه “رامیز مهدی اف” رئیس دفتر الهام علی اف و “کمال الدین حیدراف” وزیر حوادث غیر مترقبه این حکومت تامین کننده بنزین ارمنستان به شمار می روند! این تجارت سود کلانی نصیب دولتمدران باکو می کند.
اصولا تصمیم گیری در خصوص منازعه قراباغ در اختیار ارمنستان یا جمهوری باکو نیست. عملا این روسیه و امریکا هستند که کنترل منازعه را در دست دارند.
هویت جغرافیایی جمهوری باکو کجا است؟
رایج ترین نامها در جمهوری باکو: یوسف، فاطمه و زهرا/گلایه نصیب زاده از “ترک هراسی” در بین مردم باکو
پژوهشگران دانشگاه کلمبیا: دستگاههای دولتی جمهوری باکو در حال تحریف نقشه های تاریخی قفقاز هستند
جمهوری باکو کشوری نا شناخته در جهان؛ تبلیغ بر پیراهن تیم های ورزشی نشانه چیست؟
جمهوری باکو مریم میرزاخانی را هم ربود/ رقابت کره شمالی و جمهوری باکو در انتشار اخبار دروغ ادامه دارد
ایران و منازعه قراباغ:صد سال سنت بیطرفی و ریش سفیدی
