در روزهای اخیر برخی موضع گیری های سخیف، ‌نفرت انگیز و با ادبیات سیاسی دشمنان کشور از سوی برخی نمایندگان مجلس از جمله معصومه آقاپور علیشاهی، و محمدحسن نژاد منتشر شده است که در تضاد با عرف سیاسی کشور بوده و در جای خود قابل تامل است.

به گزارش آذریها برخی از نمایندگان به جای آنکه پاسدار حقوق شهروندی و آزادی بیان باشند، به جان نشریات و روزنامه ها افتاده و مانند چاقوکشهای لمپن مشغول تهدید روزنامه ها به تعطیلی و یا نامه نگاری با فلان مسئول وزارت ارشاد برای برخورد با روزنامه ها هستند.

با بررسی ادبیات موجود در این اعلامیه و با اطلاع از دست های پشت پرده به خوبی روشن است که اظهار بیان شده، ادبیات افرادی دیگری است که به نام مشاور یا مسئول روابط عمومی این نمایندگان مجلس فعالیت می‌کنند.

اطلاعات دقیقی در دست هست که نشان می‌دهد برخی از افراد قومیت‌گرا و تجزیه طلب با داشتن پرونده های قضایی به دفتر برخی از نماینده های مجلس نفوذ کرده و ابتدا آنها را به موضع گیری وادار و سپس، خود شخصا متن اعلامیه یا جهت موضع را تدوین می‌کنند به این ترتیب سخنان و نیات جریان خویش را با کمترین هزینه از زبان یک نماینده مجلس که دارای مصونیت قضایی است بیان می دارند.

برای مثال حسن نژاد نماینده مرند در موضع‌گیری خود چنین بیان داشته است: «ایران اسم یک منطقه جغرافیایی است نه اسم یک قوم» !

 جمله ای کوتاه اما معنادار که دال مرکزی گفتمان تجزیه طلب در کل ایران است. از نظر همه گروهک های تجریه‌طلب ایرانیان ملت نیستند و فقط انسانهایی هستند که در یک جغرافیای سیاسی مجبور به زندگی شده اند! اگر زمانی چنین گزاره هایی را از زبان افرادی خاصی می شنیدم اکنون به میمنت نفوذ چند تجزیه طلب در دفتر نماینده ها باید از زبان نماینده مجلس بشونیم که در مجلس شورای اسلامی برای محافظت از منافع «ملت ایران» سوگند یاد کرده است!

متن اعلامیه معصومه آقاپور نیز خالی از رد پای عواملی نفوذی نیست. برای نمونه به ادبیات زیر دقت کنید:

« در این راستا روزنامه اصلاح‌طلب قانون که ید طولایی در توهین، انکار هویت، نادیده انگاری حقوق و تفسیر قانون برعلیه ت ر‌ ک‌‌ ها دارد، در موج جدید هجمه خود، در تاریخ  ۱۹ اردیبهشت ۹۷، با انتشار ۳ مطلب علیه ت ر ‌ک ‌ها و دیگر اتنیک‌های ایرانی، دست به تفسیر اشتباه اصل ۱۵ قانون اساسی، انکار هویت مردم آذربایجان و مهاجم خواندن آنان زده است».

به نظر نمی رسد خانم آقاپور نداند که فرقی ظاهری بین سه کلمه اقوام، قومیت و اتنیک نیست. اما استفاده از کلمه «اتنیک های ایرانی» منحصرا از کدهای رایج در ادبیات خارج از چارچوب است!

جالب اینجا است که جریانات نفوذی پان‌ترک و سینه چاکان اجنبی این بار به نام حفظ وحدت ملی وارد میدان شده اند و نشریاتی را که در راستای حفظ وحدت می‌کوشند تهدید می کنند.

این نماینده ها باید بدانند:

1. آنها نیستند که تعیین میکنند نشریات چه بنویسید و چه چیزی را منتشر کنند. نشریات در این کشور هر چه را در خصوص وحدت ملی ایران لازم بدانند منتشر خواهند کرد.

2. در ایران قومی به نام ترک وجود ندارد و اگر منظور همان مردم آذربایجان است، بهتر است کلمات را درست انتخاب کنند. وصل کردن استانهای مرزی کشور به کشور همسایه و همسان پنداشتن شهروندان ما با شهروندان کشور بیگانه اگر تجربه طلبی نباشد در حکم تجزیه طلبی است. اگر استفاده از چنین تعبیری مجاز بود، مجلس شورای اسلامی، فراکسیون مناطق ترک نشین را به خاطر حساسیت زا بودن نام آن تعطیل نمی‌کرد.

3. اگر این نمایندگان هر چه زودتر عوامل تجزیه طلب را از دفاتر خود بیرون نکرده و رفتار اشتباه خود را جبران نکنند، مسئول عواقب و پیامدهای بعدی خواهند بود.

4. در دوره بعدی انتخابات مجلس، آن دسته از افرادی که به ترویج قوم گرایی در مجلس پرداخته و ادبیات سیاسی دشمن را به مجلس برده اند باید رد صلاحیت شوند. رهبری در اولین نشست با نمایندگان مجلس دهم به آنها در خصوص تحریک نکردن گسلهای قومی هشدار جدی داده بود. ظاهرا عده ای اصرار دارند که مسیر جدیدی برای خود تعیین کنند که باید هزینه این اقدام را نیز بپردازند.

5. وزارت اطلاعات و ادارات کل آن دراستان ها باید نسبت به نفوذ افراد خاص در دفاتر نمایندگان حساسیت ویژه ای نشان دهد. یکی از ماموریت های وزارت اطلاعات مقابله با نفوذ است. آیا نفوذ مصداق و معنای دیگری نیز دارد؟ این نفوذ منحصر به دفتر نمایندگان نیست و به تازگی در دفاتر ائمه جمعه برخی شهرستانها نیز رخنه شده است. مسئول مقابله با این رخنه کیست؟ مسئول برخورد با عضویت یکی از ائمه جمعه و نماینده ولی فقیه در یک تشکیلات خارجی فارغ از اهداف آن چیست؟ مسئولِ عضویت برخی از اعضای هیات یکی از دانشگاههای شمالغرب کشور به سفارش همان امام جمعه در تشکیلات و حزب سیاسی خارجی کدام نهاد است؟