داند و اغلب سیاست هایش پیرامون سوریه اشتباه از آب در آمده است.
فرانسه به بهانه رفتن اسد چشم خود را بر رویش قارچ گونه هر جریانی در سوریه بست و امروز نتیجه چنین شده است.
من معتقدم این آغاز داستان است.
خواهیم دید داعش چه بلایی بر سر ترکیه و دیگر کشور های اروپایی خواهد آورد و بی تعارف ما ایرانی ها نیز در شرایطی بوی به سر می بریم.
زیرا دنیا و داعش می دانند امروز تنها و تنها ایران است که از دو سال پیش مستقیما با داعش در جنگ است.
شگفتا بر فرهنگ ایرانی که نه دیروز عضوی در القاعده داشت و نه امروز در داعش.
آینده ایران را تنها و تنها یک منجی از خطر دور خواهد ساخت.
امروز همبستگی ملی و تکیه بر فرهنگ ایرانی و پاسداری از یکپارچگی سرزمینی ایران زمین اهمیت بیشتری پیدا کرده است
فراموش نکنیم یکبار در سالهای جنگ جهانی اول در 1914 همین عناصر معنوی سرمایه ایران بودند و کشور را در نبود قدرت مرکزی و ارتش ملی نجات دادند.
در زمانه ای که امپراتوری های بزرگی چون اتریش- مجارستان و المان و عثمانی و روسیه دچار اضمحلال و فروپاشی شدند.
امروز مقابله ساختاری و فرهنگی با هرگونه تفرقه افکنی میان اقوام ایرانی ،وظیفه ملی هر ایرانی و است و باید استراتژی دولت نیز در عصر بحران باشد.
