مسیری هموار شود که این سرمایه های ایرانیان مقیم خارج از کشور به ایران بازگردند تغییر جدی در وضعیت اقتصاد ایران ایجاد می شود. ما باید در خصوص سرمایه گذاری کشورهای خارجی در کشورمان توجه ویژه ای داشته باشیم. این موضوع به ویژه در خصوص ترکها باید با حساسیت جدی مورد پیگیری قرار گیرد. چرا ترکها فقط در استان های آذربایجان و مناطق آذری زبان ایران سرمایه گذاری می کنند؟ چرا آنها در بندر عباس سرمایه گذاری نمی کنند؟ اینها نشان می دهد که هدف و نیتی پشت این اقدامات نهفته است که حتما باید مورد توجه قرار گیرد».
گفتنی است استان های آذربایجان شرقی و غربی شاهد جذب سرمایه گذاری فراوانی از سوی ترکیه بوده اند. در این بین استان آ.غ در این خصوص رکورددار است. علاوه بر نهادهای مرتبط با استاندار، شهرداری و شورای شهر ارومیه نیز در حوزه سرمایه گذاری ترکها فعالیت می کنند.
در بین شهرستانهای استان نیز خوی و شاپور(سلماس) در این خصوص پیشگام بوده اند. اما چندی پیش وب سایت های محلی استان آ.غ ضمن گله از مرکز استانداری پرسیده اند، که چرا شهرهای کردنشین جنوب استان از همکاری با سرمایه گذاران ترک محروم شده اند؟
یکی از رسانه های محلی در این خصوص نوشته است. در حالیکه فرمانداری های خوی و شاپور(سلماس) مدیریت های نشست های دوجانبه اقتصادی را ترکها را به خود اختصاص داده اند، فرمانداری های جنوب استان غایب مطلق این همکاریها به شمار می روند:
«باید از مسوولان استانی پرسید که آیا آنها تنها مسوول مرکز و شمال استان هستند؟! آیا فرمانداران و مسوولان جنوب استان حق حضور و تصمیم گیری در نشست ها و کمیته های این اجلاس را ندارند؟»
این وضعیت با تحلیل “شیرین هانتر” در خصوص سرمایه گذاری ترکها در مناطق آذری نشین انطباق پیدا می کند. حال باید پرسید آیا وقت آن نرسیده است که مسئولان استان که نماینده دولت در منطقه می باشند،در هدایت سرمایه گذاریها ایفای نقش کنند؟
به نظر می رسد این شکل از سرمایه گذاری ترکها هر چند در کل مطلوب است اما اگر از سوی دولت ایران شکل و رویه مناسبی پیدا نکرده و همه تصمیم گیریهای به مسئولان محلی واگذار شود، در آینده منشاء مشکلات «امنیتی» برای کشور خواهد بود. بنابر این اگر ترکها خواهان سرمایه گذاری در ایران هستند باید به این سرمایه گذاری «جهت» داده شود.