ستاره صبح : گروه سیاسی
تأسیس فراکسیونهای قومی واکنشهای متعدد فعالان سیاسی و فرهنگی را در پی داشت که با مسکوتماندن مسئله همراه شد و مجلس به مدت یک ماه پرونده تأسیس این فراکسیون را از دور خارج کرد. این افراد معتقدند با تأسیس این فراکسیونها بیم آن میرود که اختلالی در وحدت ملی صورت گیرد و سیاست، عرصه سهمخواهیهای قومی شود. روز گذشته هم نماینده بندرعباس در مجلس شورای اسلامی با تذکری به رئیس این فراکسیون، به تأسیس فراکسیون ترکزبان که هنوز رسمیت قانونی نیافته است، واکنش نشان داد. دراینباره گفتگویی با این نماینده مجلس انجام دادیم که در پی میخوانید:
· آقای دکتر تأثیر تأسیس فراکسیون ترکزبان چه تاثیری بر عرصه سیاست دارد؟
بنده در نطق خود در مجلس به اصول 19، 20 و 84 اشاره و نسبت به این موضوع تذکر دادم. اصل نخست میگوید ایرانیان از هر نژاد، قوم و قبیله تابع کشور اسلامی ایران و دارای یک پرچم واحد هستند. هیچ قومیتی نسبت به دیگری برتری ندارد و ملت ایران همگی برابر و زیر پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران به سر میبرند. ما نمایندگان مجلس نیز وظیفه داریم در قبال همه ملت ایران یکسان و برابر انجام وظیفه کنیم. مطابق با اصل 69 قانون اساسی ما نمایندگان مجلس سوگند یاد کردهایم در جهت استقلال و منافع ملت ایران گام برداشته و تلاش کنیم. به همین جهت بنده شدیداً مخالف تشکیل فراکسیون غیرملی ترکزبان ها بوده و هستم و دیگر نمایندگان نیز چنین نظری دارند. اگر قرار باشد در کشور ترک، لر، کرد، بلوچ و فارس بخواهند فراکسیونی برای خود تشکیل دهند، به سود کشور نخواهد بود و آسیبهای جبرانناپذیری به منافع و هویت ملی ما وارد خواهد کرد. نتیجه تشکیل این فراکسیون، قومی-قبیلهای کردن عرصه سیاست است و نباید با این کارها به تجزبهطلبان و ضد انقلاب و کشور راه داد.
· باتوجهبه اینکه برخی از گروههای قومیاجتماعی تعداد زیادی نماینده دارند و برخی کم، آیا قومیشدن مجلس نوعی تبعیض و نابرابری حقوقی در قبال دیگر گروه های اجتماعی نخواهد بود؟
متأسفانه همینطور است. قومیکردن عرصه سیاست باعث میشود که تبعیض نهادینه شود، چون برخی از اقوام نمایندگان کمی دارند و اگر قرار باشد مجلس قومیتی بشود، برای کشور خطرناک است. همانطورکه مستحضرید استان هرمزگان چهار نماینده دارد، بوشهر چهار نماینده و کهکیلویه و بویراحمد سه نماینده و آذربایجان به تنهایی 18-19 نماینده دارد. درحالیکه جمعیت آذربایجان شرقی با فارس برابر است، نمایندگان آذربایجان شرقی بیشتر است و اگر بخواهند سیاست را قومی کنند و سهمخواهی قومیقبیلهای مطرح بشود، این تبعیض کاملا آشکاری را نشان میدهد. اگر تمامی نمایندگان در همان چهارچوب قانون اساسی و سوگندی که خوردهاند کوشش کنند و گام بردارند، موجبات وحدت و توسعه ملی روزافزون را برای ایران به ارمغان خواهند آورد، درحالیکه ایجاد چنین فراکسیونهایی که موجب افتراق بیشتری خواهند شد، نتیجهای جز افول و تهدید و آسیب به منافع ملی و ملت ایران نخواهد داشت.
· به قومیشدن عرصه سیاست اشاره کردید. آیا این قومیشدن به احزاب ضربه نمیزند؟
فراکسیونها گروهی همفکر هستند که برمبنای یک اصل دور یکدیگر جمع می شوند، لذا تشکیل فراکسیون قومی به تضعیف کارویژههای احزاب منجر میشود. کافی است نگاهی به دیگر فراکسیونهای حاضر در مجلس شورای اسلامی بیندازیم. مثلاً فراکسیون ورزش نه برای یک استان خاص بلکه برای کل کشور ایجاد شده است یا فراکسیون معلولین که برای حمایت از کل معلولان کشور شکل گرفته یا فراکسیونهای سیاسی که برای تمامی آحاد ملت ایران فعالیت میکنند؛ اما اینکه فراکسیونی تنها برای یک منطقه خاص از کشور شکل بگیرد، جدای از آسیبهای فراوان، تهدیدی برای منافع ملی نیز خواهد بود و در بلندمدت ضرر جبرانناپذیری بر پیکره وحدت ملی ایرانیان خواهد زد.
· چرا برخی نمایندگان اصرار به تشکیل فراکسیونهای قومی دارند؟ این کار بر خلاف اصل 5 ابلاغیه انتخابات رهبری که نمایندگان را از توسل به احساسات قومیتی برای واردشدن به مجلس نهیمیکند، درست است؟
برخی همین را میخواهند و تنها به دنبال اهداف و منافع خودشان هستند و میخواهند از احساسات قومی برای راهیابی به مجلس استفاده کنند. به عقیده من عمل این افراد منطقی و عقلانی نیست. اگر ما فارغ از احساسات خودمان به عقل رجوع کنیم، این روش میتواند مقطعی جواب دهد، اما آسیب و خطرش بلند مدت است.
· تشکیل فراکسیون قومی چه تبعات دیگری دارد؟
بنده در نطقم به این مساله اشاره کردم. کسانی که به دنبال تجزیهطلبی و ایجاد نقاط منفی در کشور هستند، از اقدام این افراد خوشحال شدهاند، اما کسانی که دوستداران کشور و انقلاب و دلسوز ایران سربلند و استقلال کشور هستند، دل آزرده و ناراحت شدهاند، بی شک تأسیس این فراکسیونهای قومی به افزایش شکافهای قومی منجر میشود و این کاری است برخلاف منافع و وحدت ملی.