تراکتورسازی در مصاف با استقلال تهران (19 مرداد) هم بازی را باخت و هم اخلاق را.
باخت های مکرر تراکتورسازی در یکسال گذشته محصول کادر فنی و یا فقدان پول و اعتبار نیست.تراکتورسازی گران ترین تیم لیگ امسال است. بلکه محصول شعارهای قومیتی است که از خارج هدایت میشود. وندالیسم نهفته در سکوی تماشاگران تراکتورسازی آبروی تبریز را برده و چهره زشتی از شهر اولین ها به نمایش گذاشته.
بربریت آشکار تماشاگر نماهای تراکتورسازی به شدت به وجهه تبریزی های اصیل آسیب زده و باعث پیشداوری منفی شده است.
بدیهی است که این وضع در میان بازیکنان تیم نیز اثرگذار است. شفر در مصاحبه پایان بازی خود نکته مهمی گفت، وی گفت بازیکنان تیمش ( بر خلاف بازیکنان تراکتور) انگیزه دارند و از آنها تست شخصیت می گیرد.
بله. بدیهی است که بازیکنان تراکتور بی انگیزه باشند. زمانی که بازیکن مشاهده می کند عده ای پرچم بیگانه را بالا می برند و یا به خلیج فارس توهین میکند و یا به زبان و تبارش توهین می کنند، انگیزه ای برای جنگندگی نخواهد داشت تا آن هواداران را خوشحال کند. در اینجا بازیکن فقط به پول و رفع تکلیف فکر می کند.
این چیزی است که باید آقای زنوزی به آن توجه کند. شما هر چقدر سرمایه گذاری کنید تا زمانی که وضع سکوها این باشد، نتیجه نخواهید گرفت.
آقای زنوزی باید به این مساله بیاندیشید که با این وضع طرفداری، آبرویی برای تبریز نمانده و پرستیژ این شهر پایمال شده است. طرفداران تیم فوتبال یک شهر کهن، باید نمادی از تمدن و فرهنگ شهر باشند نه افرادی که حتی با آداب زندگی کردن در شهر آشنا نیستند چه رسد به این که نماینده تبریز محسوب شوند.
برای دیدن فیلم آتش زدن صندلی های تراکتورسازی