دستگاه تبلیغاتی حزب بعث عراق از گذشته اعتقاد داشت که ایران و اسرائیل روابط پنهانی مستحکمی با یکدیگر دارند. از نظر بعثی ها، ایرانی‌ها و یهودی‌ها باید نابود می شدند. این تبلیغات در طول جنگ تحمیلی گسترش پیدا کرد و علاوه بر مطبوعات به کتب درسی عراق وارد شد. از نظر آنها ایرانی‌ها و یهودی متحدان پنهانی بودند. بمباران تاسیسات نظامی عراق از سوی اسرائیل در دهه 1360 این توهم توطئه را بیش از پیش دامن زد. کار به جایی رسید که دستگاه تبلیغاتی صدام اعلام کرد، صهیونیسم و شونیسم فارس، نوزادهای همسانی هستند. این تبلیغات در اوج دفاع مقدس و تمرکز ایران بر جنگ و در نهایت تثبیت انقلاب اسلامی، بسیار عجیب بود. تئوریسین های بعثی بن مایه های تاریخی نیز برای این «جنگ روانی» یافته بود. به عقیده آنها از آنجایی که کورش هخامنشی هنگام آزادی بابل همه بردگان از جمله یهودی ها را نیز آزاد کرده بود، یک اتحاد ازلی بین ایرانی‌های شیعه و یهودی‌ها شکل گرفته بود.
پان ترکیسم در ایران بیش از آنکه از ملی‌گرایی تُرک و ترکیه متاثر باشد، از بعثیسم الهام گرفته است. در محافل پنهانی این فرقه، صدام حسین به هیچ روی شخصیت مذمومی نیست و همانند هیتلر مورد احترام است. نه فقط به این دلیل که بعثی ها روزگاری میزبان زهتابی و پناهیان بودند، بلکه کشتار کردها و شیعیان عراق نیز ناهنجاری های روانی آنها را ارضاء می‌کند.
همین تئوری های به اصطلاح دم دستی حزب بعث بعدها مورد استفاد پان‌ترکیسم قرار گرفت. محمدتقی زهتابی و محمود پناهیان که از دهه 1350 به خدمت بعثی‌ها درآمده و با پول، هزینه و حمایت آنها علیه ایران وارد یک جنگ اطلاعاتی شده بودند، بعدها بنیان های نظری پان ترکیسم را در ایران پدید آورده و اساس ایران‌ستیزی را بر مبنای تبلیغات دم دستی بعثی ها قرار دادند.
در تازه ترین اظهارات مشعشع این فرقه این جملات به منصه ظهور رسیده است:
«آیا میراث داران هخامنشی، منجی یهودیان و قهرمان اسطوره ای صهیونیست‌ها می توانند جهان اسلام را در مقابل رژیم اشغالگر اسرائیل متحد کنند»؟
البته بسیار طبیعی است که بنیادگرایان قومی، همسو با سایر مرتجعین از چنین ادبیاتی استفاده کرده و به خیال خود سعی کنند، بر سیاست های کشور اثرگذاری داشته باشند. هر چند به نظر می رسد که از نظر زمانی ارتباط شان با واقعیت قطع شده است اما کلیت این ادبیات نشانگر قرابتی خاص است.
پان ترکیسم در ایران بیش از آنکه از ملی‌گرایی تُرک و ترکیه متاثر باشد، از بعثیسم الهام گرفته است. در محافل پنهانی این فرقه، صدام حسین به هیچ روی شخصیت مذمومی نیست و همانند هیتلر مورد احترام است. نه فقط به این دلیل که بعثی ها روزگاری میزبان زهتابی و پناهیان بودند، بلکه کشتار کردها و شیعیان عراق نیز ناهنجاری های روانی آنها را ارضاء می‌کند.
