واکنش تند و عصبی اخیر رییس جمهوری آذربایجان به سوال عمومی خبرنگار ایرانی درباره چگونگی مقابله با حضور گروه های تروریست در منطقه بطور اعمّ و منطقه قراباغ و جمهوری آذربایجان بطور اخصّ، حکایت از این دارد که مساله یا موضوع حضور گروه های تروریست در مناطق بازپس گرفته شده جمهوری آذربایجان، حساسیت های فراوانی دارد که باید برطرف شود.
باکو این موضوع را «اتهام زدن» به جمهوری آذربایجان تلقی کرده، آن را رد می کند. استناد الهام علی اف،رییس جمهوری آذربایجان در رد این موضوع این است که تاکنون سازمان های اطلاعاتی و امنیتی دولت های نگران از حضور تروریست ها در قراباغ سندی دال بر حضور این نیروها در این منطقه بطور رسمی به باکو ارسال نکرده اند! ترکیه نیز که عامل اصلی در انتقال تروریست های تکفیری وپان ترکیست از شمال سوریه به جمهوری آذربایجان است، همانند باکو این موضوع را رد می کند. استناد رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه نیز این بوده است که به اصطلاح “مجاهدان” در سوریه کار واجب تری دارند و نیازی به حضور آنها در جمهوری آذربایجان نیست!
“اشتباه البته عامدانه رییس جمهوری آذربایجان در واکنش تند و عصبی به سوال خانم خبرنگار ایرانی درباره حضور گروه های تروریست در منطقه و سوء استفاده های بعدی شبکه رسانه ای جمهوری آذربایجان و ترکیه از آن برای طراحی حملات رسانه ای به ایران، مجددا موضوع تروریست ها را از لایه های زیرین و پنهان مباحث قراباغ به سطح آورده و اهمیت مساله را یادآور شده است.
خوشبختانه شماری از فعالان شبکه های اجتماعی جمهوری آذربایجان در پاسخ به این خواسته الهام علی اف که اگر سند و مدرکی درباره حضور تروریست ها در مناطق بازپس گرفته شده قراباغ وجود دارد، ارایه کنید! اقدام به بازنشر ویدئوها و عکس هایی کرده اند که تروریست ها در اوج هیجانات ناشی از جنگ 44 روزه قراباغ، در زیر تابلوهای موجود در این مناطق و مراکز آموزش نظامی و پادگان های جمهوری آذربایجان گرفته و منتشر کرده بودند. تروریست هایی که لباس فرم نیروهای نظامی جمهوری آذربایجان را به تن داشتند، بعضا با اشاره به سمت مرز و خاک ایران، جملات تهدیدآمیزی نیز علیه ایران بیان کرده بودند که با واکنش قاطعانه مقامات نظامی و سیاسی و رسانه های ایران مواجه شد.
از سوی دیگر، رسانه های و فعالان رسانه ای وابسته به دولت های جمهوری آذربایجان و ترکیه، با مبنا قرار دادن سخنان اخیر الهام علی اف، در حرکتی زشت و زننده، اقدام به تمسخر خانم خبرنگار ایرانی بخاطر طرح سوال درباره حضور تروریست ها در منطقه کرده اند و همچنان این پویش سخیف خود را علیه این خبرنگار و ایران ادامه می دهند.
در مقابل حملات رسانه ای حامیان تروریست ها به خبرنگار سوال کننده ایرانی و بطور کل به منتقدان حضور تروریست ها در جنگ 44 روزه قراباغ، متاسفانه بعضا واکنش های منفعلانه ای نیز از سوی برخی از مقامات ایرانی و حتی ارگان رسانه ای مربوطه صورت می پذیرد تا رضایت باکو جلب شود و به اصطلاح بخاطر اختلاف نظر در این باره، به مناسبات باکو با تهران لطمه ای وارد نشود!
در این فضای نامیمون، عباس عراقچی، معاون وزیر امور خارجه ایران در نخستین همایش “قراباغ 17 ربیع” در قم تصریح کرد: « حضور گروه‌های ترویستی تکفیری در منطقه قرا باغ نگرانی جدی جمهوری اسلامی ایران است. از طرف تمام طرف‌ها، به ایران اسلامی اطمینان کامل داده شده که این گروه‌های تروریستی هیچ جایگاهی در منطقه نخواهند داشت!»
این سخنان عراقچی به معنای اعتماد تهران یا دستکم دستگاه وزارت امور خارجه ایران به قول و وعده های باکو در خصوص خطرساز نشدن مساله تروریسم از جانب جمهور ی آذربایجان برای ایران است. اما، مجموع مباحث جاری درباره حضور تروریست ها در جنگ 44 روزه قراباغ و نیز فرار به جلوی رییس جمهوری آذربایجان در مقابل یک سوال رسانه ای، حکایت از این دارد که احتمالا مساله حضور تروریست‌هایی که ترکیه در هیاهو و فضای غبارآلود جنگ دوم قراباغ به منطقه منتقل کرده است، همچنان حل نشده باقی مانده است و باید روشنگری لازم در این زمینه صورت پذیرد.
تدارک سفر هیات های رسانه ای ایرانی به منطقه قراباغ برای تهیه گزارش از اوضاع این منطقه و نیز گزارش دهی از نیازهای موجود در زمینه بازسازی و زمینه سازی برای همکاری های ایران و جمهوری آذربایجان در طرح های ضروری برای این منطقه، از راه های اصولی روشنگری به منظور حل مساله حضور تروریست‌ها در نواحی اطراف قراباغ کوهستانی و نیز خود قراباغ کوهستانی است.زیرا،تروریست‌ها معمولا در مناطق و مکان هایی لانه می‌‌کنند که دسترسی و شفافیت لازم را ندارند. باکو نیز بجای طفره رفتن ها می تواند برای خلاصی از موضوع خطرناک و حیثیتی که خود آن را “اتهام” قلمداد می‌کند، با تدارک سفرهای خبرنگاران واقعا مستقل به مناطق بازپس گرفته شده اطراف قراباغ کوهستانی، به روشن شدن مساله و زدودن “اتهام” از خود کمک کند. منافع جمهوری آذربایجان نیز این را اقتضاء می‌کند.زیرا،تجربه نشان داده است که برخی مراکز قدرت در ترکیه برغم تظاهر به دوستی با دولت جمهوری آذربایجان و سردادن شعارهای دهان پرکن، بطور پنهان و مافیایی طرح هایی را علیه باکو پیش می‌برند که بعضا افشاء نیز شده است.
طرح های نافرجام مراکز قدرت ترکیه برای براندازی دولت حیدر علی اف در سال های 1994 و 1995،امضای پروتکل های عادی سازی روابط ترکیه – ارمنستان بطور کاملا پنهانی از دولت جمهوری آذربایجان، سوق دادن شرکت دولتی نفت جمهوری آذربایجان، سوکار به سرمایه گذاری کلان برای ساخت پالایشگاه عظیم “استار” در ترکیه در حالی که خود جمهوری آذربایجان چنین پالایشگاهی ندارد و از معضل بیکاری رنج می‌برد، و… از جمله خیانت هایی بوده است که برخی مراکز قدرت ترکیه در حق جمهوری آذربایجان مرتکب شده اند و در تداوم همین خیانت ها، سوءاستفاده از اعتماد بی حد و حصر دولت الهام علی اف در قرار دادن زمام امور ساختار نظامی این کشور در اختیار رجب طیب اردوغان و ژنرال های ترک در زمان جنگ دوم قراباغ بوده است که منجر به انتقال تروریست هایی از سوریه به قراباغ شد. اکنون در نتیجه همین دسیسه ترکی است که باکو قادر نیست در خصوص طرح های بازسازی مناطق بازپس گرفته شده، خود تصمیم بگیرد و حتی درباره بود یا نبود تروریست های وابسته به ترکیه در این مناطق روشنگری نماید!
