جواد هیئت پزشکِ جراح و روزنامه نگار ایرانی بود که در سال 1393 در یکی از بیمارستان های باکو درگذشت. وی در خانواده ای سیاستمدار و ادیب رشد کرده بود. پدرش علی هیات در نجف درس فقه و علوم اسلامی خوانده و مقارن با نهضت مشروطه به تبریز بازگشت و رابط علمای تبریز با علمای نجف بود. وی مدتی ریاست دادگستری همدان و عدلیه آذربایجان و ریاست شعبه دیوان عالی کشور را بر عهده داشت و در کابینه دکتر محمد مصدق به وزارت دادگستری رسید.
به گزارش وب سایت خبری- تحلیلی «آذری ها» علی هیات در سال 1347 و در تهران درگذشت و در گورستان بابویه شهر ری به خاک سپرده شد. بر همین اساس جواد هیئت نیز در آخرین سالهای زندگی خود وصیتنامه ای را مبنی بر درخواست اجازه دفن در قبرستان ابن بابویه در نزد پدرش تنظیم کرده و از طریق سفارت جمهوری اسلامی ایران در باکو به مقامات مسئول در داخل کشور ارسال داشته بود.
از آنجایی که قبرستان ابن بابویه در آغاز دهه 1370 با دستور وزارت کشور متوفی جدیدی برای دفن نمی پذیرفت، دکتر هیئت از طریق نمایندگی ولی فقیه در باکو (رایزنی دینی) و سفارت ایران در این کشور مکاتباتی با این مدیریت این گورستان و شهرداری تهران آغاز کرد. سفارت ایران نیز کمال همکاری توام با حسن نیت و توصیه مثبت را برای تحقق این درخواست (اجازه دفن جواد هیات پس از فوت و برادر ایشان) انجام داد که در نهایت به نتیجه مطلوب رسید.
مرحوم هیئت وصیت نامهای مکتوب خود با همین محتوا را در سفارت ایران و همچنین در نزد حجت الاسلام اجاق نژاد (نماینده رسمی ولی فقیه در باکو) به امانت گذاشت. تاریخ تنظیم این وصیت نامه 26 اردیبهشت 1390 میباشد. خبر این وصیت نامه بلافاصله پس از درگذشت دکتر هیئت در وب سایت «آذریها» اعلام شده بود.
ولی متاسفانه پس از درگذشت ایشان، عدهای از افراد «خارج از خانواده» که ظاهرا توانسته بودند، رضایت خانواده مرحوم هیات را نیز به نحوی جلب نمایند، شروع به کارشکنی کرده و مساله دفن وی در «مقبرهالشعرای تبریز» را مطرح کردند که کاملا بر خلاف وصیتنامه اخیر بود. در این بین دو تن از دوستان نزدیک جواد هیات به نمایندگی از خانواده مرحوم فعالیتهایی را پس از فوت پیگیری میکردند. این گروه بلافاصله پس از درگذشت وی مدعی شدند که متوفی وصیت کرده است تا در مقبرهالشعرای تبریز به خاک سپرده شود. این عده یا از وصیت نامه اصلی بی اطلاع بودند و یا قصد داشتند با جو سازی و دروغ، مقامات ایران را راضی به دفن در تبریز کرده تا بعدها به استفاده سیاسی از قبر وی اقدام نمایند.
این افراد بدون آنکه وصیت نامه معتبر و اصیلی از هیئت در دست داشته باشند، این ادعا را مطرح کردند این در حالی که بود که حتی در صورت صحت ادعا امکان طی شدن پروسه اداری دفن در مقبره الشعراء آن هم در ظرف چند روز میسر نبود. باید پرسید مرحوم هیات با آگاهی از پروسه طولانی اخذ مجور جهت دفن در ابن بابویه چرا میبایست چنین وصیتی را بدون هماهنگی با مقامات سفارت و کنسولی مطرح میکرد؟
بنابراین میتوان که گفت ادعای دوم تناسبی با شرایط گذشته و وصیت نامه اصلی نداشت. تنها دلیلی که این عده را به طرح چنین ادعایی سوق میداد استفاده سیاسی از متوفی و ایجاد شرایط دشوار در داخل کشور بود.
آنها در نهایت مدعی شدند که هیئت وصیت نامه ای به این مضمون تهیه کرده است که پیکر وی یا در مقبره الشعراء و یا در گورستان فخری باکو به دفن برسد. ولی در این خصوص نیز هیچ مدرک یا وصیت نامه معتبری ارائه نشد. باید گفت تنها «وصیت نامه کتبی» ایشان در این باره همانی است که در تاریخ 1390 تنظیم شده بود.
البته خانواده هیئت در روز آخر به دفن ایشان در گورستان عمومی تبریز راضی شده بودند.
مقامات ایرانی علیرغم اطلاع از احتمال سوءاستفاده های سیاسی از مقبره وی حتی در ابن بابویه و علیرغم برخی از مناسبات غیرمتعارف متوفی بر اساس وظیفه، حاضر نبودند که جنازه یک شهروند ایرانی علیرغم میل باطنیاش در خاک بیگانه مدفون شود و تمام همکاریهای لازم برای انتقال وی به ایران را انجام داده و تا روز آخر اعلام کردند که طبق وصیتنامه موجود آماده هرگونه کمک به این شهروند شناخته شده هستند.
***
متن کامل وصیت نامه دکتر جواد هیئت:
بنام خدا
بدینوسیله به اطلاع همسر و فرزندان و خانواده ام می رسانم:
طبق نامههای جناب آقای محمد باقر بهرامی سفیر کبیر ایران در باکو و حجت الاسلام سیدعلی اکبر اجاق نژاد نماینده ولی فقیه در جمهوری آذربایجان، درخواست اینجانب مبنی بر استفاده از آرامگاه خانوادگی خود (زیر پای پدرم) در ابنبابویه مورد موافقیت مسئولین محترم ایران اسلامی به ویژه تولیت محترم قبرستان یاده شده قرار گرفتهاست و مراتب در کنسولگری سفارت ایران در باکو ثبت گردیده است.
ضمنا اضافه مینماید که عین درخواست فوق را برای برادر بزرگترم آقای مصطفی هیئت نیز به عمل آمده و قول مساعد داده شده است.
رونوشت به خدمت حجت الاسلام اجاق نژاد تقدیم میشود.
با تقدیم احترام دکتر جواد هیئت
امضاء