است برخی باتوجه به شکافی که در میان مسئولان ایران و ترکیه بر سر موضوع حمایت ترکیه از مخالفان اسد پیش آمده تلاش می‌کنند تا این فاصله را روز به روز عمیق‌تر کنند. این کانون‌ها تلاش می‌کنند تا علاوه بر خط تخریب ، آتش اختلاف شیعه و سنی را نیز شعله‌ور کنند. این درحالی است که تاکنون از سوی سازمان استخبارات مرکزی ترکیه (میت) به این موضوع هیچ واکنشی نشان داده نشده است.
در این خبر که با عنوان «جاسوسان متعه (صیغه‌ای)» در روزنامه حریت چاپ شده ادعا شده: «زنان ایرانی که از راه‌های قاچاق به ترکیه وارد می‌شدند، براساس اتهام صیغه شدن با افرادی که شغل‌های حساسی داشتند بازداشت شدند و در ادامه پلیس به نتایج جالبی دست یافته. این زنان در قبال خروجشان از ایران و ورود به ترکیه باید اطلاعات و اسنادی را از افرادی که در ترکیه شغل‌های کلیدی داشتند جمع‌آوری کنند. اداره پلیس باتوجه به یک گزارش مردمی که درستی آن برای پلیس تایید شده بود، ٩ ماه قبل و در چارچوب یک عملیات «فاحشه‌گری / جاسوسی» 24 نفر را دستگیر کرد که در نهایت ٨ نفر از آنها با قرار دادگاه در بازداشت باقی ماندند.» روزنامه حریت در ادامه می‌نویسد: «١٠ نفر از این زنان که به اتهام فاحشگی و جاسوسی دستگیر شده بودند آزاد و از ترکیه اخراج شدند.»
صیغه؛ آن هم در ترکیه ؟!
از تاکید نویسندگان روی متعه (صیغه) که یکی از محل‌های اختلاف بین شیعه و سنی است پیداست که تا چه اندازه به این موضوع دامن زدن بین اختلافات شیعه و سنی توجه دارند. آیا جامعه «شبه اروپایی» شده ترکیه، که این روزها در بسیاری موارد ازدواج رسمی را نیز به پس از بچه‌دار شدن موکول کرده، توجهش به موضوع صیغه سوال برانگیز به نظر نمی‌رسد؟ متعه و صیغه‌ای خطاب کردن این افراد تنها به خاطر انتصاب این افراد به شیعه مورد توجه و تاکید در سراسر این خبر قرار گرفته است. این روزنامه در ادامه مدعی می‌شود: براساس اسناد ارائه شده توسط این زنان(پاسپورت) آنها به منظور تجارت یا گردشگری به ترکیه آورده می‌شدند و توسط افرادی در آنجا به فاحشه‌گری هدایت می‌شدند. سپس آنها را وادار می‌کردند که بعد از آشنایی با نظامیانی که محل خدمتشان در آن منطقه بود، پلیس و کارمندان دولتی به عقد موقت آنها (متعه یا صیغه) در بیایند.» روزنامه حریت در ادامه می‌نویسد: «براساس این ادعا زنان پس از متعه شدن براساس میزان اهمیت افراد مدت صیغه خود را افزایش داده و اطلاعات دولتی را جمع آوری می‌کردند. سپس دربازگشت به ایران آنها را تحویل می‌دادند.»
سکوت سازمان امنیت ترکیه (میت)
این ادعاها در حالی مطرح می‌شود که باتوجه به اینکه بحث جاسوسی در گزارش آمده، میت (سازمان استخبارات مرکزی ترکیه) هیچ واکنشی به آن نشان نداده و در صورت صحت اطلاعات بنابر رویه مسائل جاسوسی مرجع تایید یا تکذیب این خبر، باید سازمان‌های اطلاعاتی کشورها باشند. به عنوان نمونه می‌توان به اطلاعیه‌هایی که این روزها از سوی وزارت اطلاعات ایران منتشر شده و در آن توضیحات مربوط به دستگیری جاسوسان و اقدامات ضدامنیتی آنها ارائه شده، اشاره کرد. همان‌طور که در خبر آمده این افراد در طرح جمع‌آوری فاحشگان دستگیر شده‌اند و تنها براساس وجود برخی اطلاعات ازجمله شماره تماس‌ها و عکس‌هایی که احتمالا برای باجگیری از آنها نگه‌داری می‌شده، به جاسوسی متهم شدند. اتهام جاسوسی از مواردی است که سازمان‌های اطلاعاتی با اقدام در زمینه آن تنها مرجع رسمی انتشار اخبار مربوط به آن هستند و در اینجا میت آنقدر آن را بی‌اهمیت دانسته که حتی در روند دستگیری ٩ ماهه این افراد نیز هیچ دخالتی نکرده.
جاسوسان زن
استخدام زنان در قالب روسپیگری یا ارتباط جنسی با طعمه در میان سرویس‌های اطلاعاتی غرب به ویژه موساد بسیار شایع است. این ماموریت‌ها به «دام عسل» (Honey Trap ) شهرت دارد و در آن جاسوسان با نزدیک شدن به سوژه و نفوذ در آنها به جمع‌آوری اطلاعات می‌پردازند. اما نکته مهم این است که عملیاتی اینچنینی تنها در مورد افراد بسیار مهم مورد استفاده قرار می‌گیرد، نه آنچنان که روزنامه ترکیه مدعی آن شده یعنی: جمع آوری اطلاعات از چند مامور و افسر سطح پایین دولتی و نظامی در شهری کوچک. در یک عملیات در سال ۱۹۸۷؛ مردخای وانونو مهندس هسته‌ای اسرائیل اسرار هسته‌ای این کشور را به روزنامه ساندی تایمز می‌فروشد و موساد برای دستگیری‌اش از جاسوسه‌‌ای به نام سیندی استفاده کرد و با کشاندن وی به ایتالیا وی را ربوده و به اسرائیل برگرداند. سیندی بعدها و پس از جدا شدن از موساد اطلاعات این عملیات را افشا کرد. همچنین می‌توان به اعتراف وزیرخارجه سابق اسرائیل لیونی اشاره کرد که سال گذشته به تایمز گفت: در زمان همکاری وی با موساد برای کسب اطلاعات از شخصیت‌های برجسته با آنها روابط جنسی برقرار کرده است. بنا بر این گزارش، او از روابط نامشروع و ارتکاب قتل برای نیل به اطلاعات به خاطر اسرائیل ابایی نداشته است. از نمونه‌های دیگر این موارد می‌توان به استعفای ژنرال دیوید پترائوس، رئیس سازمان سیا اشاره کرد. همچنین ارتباط ژنرال آلن فرمانده ارتش نظامیان آمریکا در افغانستان با «جیل کلی» که تعداد قابل توجهی ایمیل که حاوی اطلاعات محرمانه بود بین آن دو جابه‌جا شده بود. اینها تنها نمونه‌هایی از مواردی است که سازمان‌های جاسوسی غرب برای به دست آوردن اطلاعات از زنان روسپی استفاده کرده‌اند.
هدف، تخریب نهادی خاص
اما چرا جاسوسی؟ به نظر می‌رسد که جریان دستگیری و نسبت دادن آن به نهادهای امنیتی و نظامی ایران با هدایت و از روی عمد صورت گرفته. طرح جمع‌آوری فاحشگان در ترکیه تقریبا به طور مداوم انجام می‌شود اما انتساب آن به نهادی خاص نکته‌ای است که بیشتر به جهت تخریب این نهاد صورت گرفته است. در اینکه متاسفانه این افراد با لکه‌دار کردن حیثیت ایرانی تن‌فروشی می‌کردند شکی نیست. این را اعتراف این افراد نشان می‌دهد. اما نکته مهم در این زمینه ربط دادن این جریان فساد به منظور لکه‌دار کردن چهره نهادی محبوب در ایران است.
در این گزارش آمده: «آلوینا آ» پذیرفته که او و سایر زنان که دستگیر شدند متعه (صیغه) می‌شدند. او همچنین گفته که در برخی موارد به صورت گروهی نیز صیغه می‌شدند. آلویناآ همچنین گفته در برخی موارد برای صیغه‌های گروهی شبی هزار لیره(5/2 میلیون تومان) دریافت می‌کردند.»
همان‌طور که در گزارش از قول این زن آمده او اتهام تن‌فروشی را پذیرفته، اما هرگونه ارتباطش با موضوع جاسوسی را رد کرده است. از طرف دیگر در این گزارش از قول برخی افراد ازجمله «آیوناز ا» اتهام تن‌فروشی نیز رد شده است. پیش از این نیز در جریان سفر ماه گذشته سخنگوی وزارت خارجه ترکیه لونت گومروکچو، به تهران برخی از رسانه‌های ترک با انتشار خبری مدعی شده بودند که ایران با دادن پیشنهاد کمک تسلیحاتی به جدایی‌طلبان پ.ک.ک در ترکیه تلاش می‌کند تا روند صلح میان آنها و دولت ترکیه را به بن‌بست بکشاند. گزارشی که به عنوان «پیشنهاد غیراخلاقی» در ترکیه شهرت یافت و سفارت کشورمان در ترکیه به روزنامه ملیت پاسخ داده و آن را بی‌اساس خواند.
همزمان گومروکچو در تهران گفت که بین ایران و ترکیه بی‌اعتمادی وجود ندارد و روند صلح میان آنها و پ.ک.ک به نفع کشورهای منطقه بوده. او همچنین افزود که اساسا این روند صلح ایران را تهدید نمی‌کند تا بخواهند در آن اخلال ایجاد کنند.
و اگرچه او در تهران گفته بود «در برخی برهه‌ها درباره برخی مسائل با یکدیگر اختلاف‌نظر داشته‌اند اما این اختلاف‌نظرها به بدنه اصلی روابط دو کشور صدمه‌ای وارد نکرده است.» اما ظاهرا عده‌ای در پی ایجاد صدمه به این روابط و گسترش ناامنی در منطقه و ایجاد شکاف بیشتر بین دولت‌ها هستند.
