یکی از اتهامات واهی که محافل ضد ایرانی باکو علیه کشورمان مطرح می کنند بی تفاوتی ایران به جنگ قره باغ است. رهبران بی کفایتی که نتوانستند سربازان خود را در برابر ارمنی ها نگه دارند، برای رفع مسئولیت از خود مدعی هستند که ایران و روسیه با کمک نظامی، مالی و سیاسی به ارمنستان باکو را در محاصره نگه داشته و باعث شکست این رژیم آن در جنگ شدند.
این در حالی است که انتشار ویدئوی مصاحبه ای از ایلچی بیک این ادعاها را در می کند.
ایلچی بیک در پاسخ به خبرنگار که می پرسد ترکیه چه کمک هایی در جنگ قره باغ به باکو داشت می گوید:
رهبر پان ترکیست ها می گوید: «من از ترکیه هیچ انتظاری نداشتم. ترکیه مشکلات داخلی خودش را دارد. منافع خودش را دارد. تنها چیزی که ما از ترکیه خواستیم یک وام ۲۰۰ میلیون دلاری بود که به قدری به تاخیر انداختند که فرصت ها از دست رفت.»
به گزارش آذری واقعا معلوم نیست که چرا کسانی که از برادر به اصطلاح بزرگ تر هیچ انتظاری نداشتند و تا به حال یک بار ترکیه به جهت عدم حمایت از باکو در قراباغ زیر سوال نبرده اند، تا این اندازه از این طلبکارند؟
حسن جلال گوزل وزیر اسبق آموزش و پرورش ترکیه در این همین فیلم می گوید: ایلچی بیک وقتی وارد ترکیه می شد خاکش را می بوسید. متاسفانه ما به چنین آدمی کمک نکردیم و او را تنها گذاشتیم.
ایلچی بیک در ادامه فیلم به خبرنگار می گوید: «ما در آن دوران نمی خواستیم از کشورهای دیگر کمک دریافت کنیم. مثلا ایران پیشنهاد کمک داد اما من نپذیرفتم. گفتم نمی خواهم».
به این ترتیب یکی دیگر از دروغ های نفرت پراکنان قومی که دائم فریاد می زنند ایران کاری برای جنگ قراباغ نکرد افشاء شد.
هم چنین تورگوت اوزال در تحلیلی درستی که در همان اثنای جنگ در روزنامه ملیت نیز منتشر شد، در پاسخ به این سوال که چرا ترکیه به آذری ها (در قفقاز) کمکی نمی کند می گوید: «آذری ها شیعه اند و ما سنی. آن ها به ایران نزدیک تر اند تا ما».
گفتنی است افکار مالیخولیایی ایلچی بیک را اصلی ترین عنصر شکست مفتضح جمهوری باکو در برابر چریک های ارمنی دانسته اند. علاوه بر هیچ یک از سربازان قوای نظامی این رژیم حاضر به نبرد با ارامنه نبوده و اکثرا از جبهه فرار می کردند. در خاطرات سیاست مداران و افسران امنیتی آمده است که فرماندهان باکویی با دریافت رشوه از ارمنستان مناطق جنگی را ترک می کردند.
روزنامه ملیت در گزارش خود به تحلیل رادیو مسکو از اوضاع بحرانی اشاره کرده است و به نقل از این رادیو رهبرانی چون ایلچی بیک را افراطی و نامتعادل معرفی می کند.
هم چنین می نویسد اوزال سعی دارد از رهبران ملی گرایی و پان ترکی چون ایلچی بیک دوری گزیند.