اظهارات درست و اصولی وزیر آمورش و پرورش در خصوص اجرای اصل 15 قانون اساسی مبنی بر آموزش درست و اصولی در مدارس به زبان فارسی استاندارد، در یک ماه گذشته چندین بار از طرف وی تکرار شده است. علیرغم برخی هوچیگری ها و اظهارات مضحک کسانی که نباید در مجلس آتی جایی داشته باشند، این مواضع با تکیه بر قانون اساسی کشور، تکرار میشود و روز به روز صراحت بیشتری می یابد.
ولی دلیل این امر چیست؟
یکی از دلایل تکرار و تقویت موضع وزیر آموزش و پرورش، «حمایت مردمی» به ویژه از ناحیه اقوام بود. برخی معلمان با «ظلم» به دانش آموز از آمورش درست و اصولی دروس خودداری کرده و در نواحی مختلف با دانش آموز به زبان محلی صحبت میکنند و حتی دروس را نیز به زبان محلی تدریس می کنند! این خلاف نص صریح اصل 15 است.
امروز حتی در کلاس های آموزش زبان انگلیسی، آموزش زبان صرفا به انگلیسی است و معلم با دانش آموز از ابتدا تا انتها انگلیسی صحبت میکند و در برخی کلاس ها قرار می گذارند اگر کسی میان تدریس انگلیسی، فارسی حرف زد ( ولو یک کلمه) جلسه بعد با شیرینی ( به عنوان جریمه) سر کلاس بیاید.این شیوه برای آموزش ضروری است.
اکنون شونیست های قومی و مترجعین بدخواه از آموزش اصولی دروس و اجرای اصل 15 که مردم به آن رای داده اند هراسان هستند. در کدام دموکراسی دنیا، رای مردم به اصل صریح قانون اساسی نادیده گرفته می شود؟
اما دانش آموز میخواهد دانش، بیاموزد نه چیز دیگر و زبان دانش زبان فارسی است. از همین رو بسیاری از منسوبین اقوام از وزیر تشکر کردند. دانش آموز اگر در مدرسه فارسی نیاموزد در کجا بیاموزد؟
نخبگان و دانشمندان کشور نیز به طرق مختلف مراتب سپاس خود از وزیر را اعلام کردند که نامه، پیام، پیامک و تحریر یادداشت های مختلف در فضای مجازی و روزنامه های معتبر کشور از این دسته بود.
نهادهای ناظر و عالی کشور نیز حمایت خوب و قاطعی از وزیر بابت این اظهارات به عمل آوردند. بنابراین در کشور به غیر از معدودی تجزیه طلب که جایگاهی در اجتماع ندارند یا رانده شدگان و جامعه ستیزان یا ساده لوحان کسی با اظهارات وزیر مشکل ندارد.
ما باید زبان های محلی را که بخشی از ایرانیت و فرهنگ غنی کشور به شمار می روند تقویت کنیم. اما تقویت زبان های محلی ملازمه ای با دخالت دادن آنها در نظام آموزشی و عدول از اصول آن نیست. زبان های محلی در رادیو، تلویزیون، بخشی خصوصی و فضای مجازی مجال خوبی برای عرض اندام دارند و در این حوزه ها تقویت شده و خواهند شد. تقویت زبانهای محلی به تقویت زبان فارسی می انجامد. واژه گزینی برای زبان فارسی می تواند تحت تاثیر زبان های محلی ما باشد که اصیل تر و دست نخورده تر باقی مانده اند.
موضوع استیضاح بطحایی اما ارتباطی به اظهاراتش در خصوص اصل 15 ندارد و اصولا قرار نیست چیزی در این خصوص بیان شود یا از سوی هیات رئیسه به رسمیت شناخته شود و اگر نماینده ای نیز خارج از چارچوب در این مورد سوالی کرد این سوال بی مورد محسوب خواهد شد.
اظهارات وزیر آموزش و پرورش در خصوص اعمال دقیق اصل 15 قانون اساسی موضعگیری شخصی نیست بلکه اعلام سیاست های زبانی کشور است و البته اگر کسی با این سیاست، راحت نیست میتواند در کشور دیگر و با شرایط مطلوب خود تحصیل کند.
نظام آموزش ما، نظامی تک زبانه است و در هزار سال گذشته نیز چنین بوده است، ما به این نظام تک زبانه افتخار می کنیم زیرا توانسته ایم یک نظم هزار ساله را حفظ کنیم و به اینجا برسانیم. این نظام آموزش حتی بخشی از میراث فرهنگی ما است و باید در محافظت از آن کوشید. به گواهی تاریخ زبان فارسی صدها سال در دوران بی دولتی ایران در هند، در دربار سلجوقیان روم، در آسیای مرکزی و قفقازی رواج داشت و زبان اندیشه، گفتار، دیوان و حقوق بود. در همین حین زبان فارسی بدون اینکه قدرتی را پست سر داشته باشد زبان آموزش، دفتر و دیوان در تمامی سلسله های حکومتگر ایرانی بوده است. در مکتب خانه ها و کتابخانه ها و دفاتر اسناد و حتی سنگ قبرها طلاق نامه های سراسر ایران تنها زبان رایج فارسی بوده است. آیا چنین پدیده ای یک میراث فرهنگی عظیم نیست؟
کسانی که مخالف این نظام آموزشی اند، فقط و فقط با زبان فارسی و ایرانیت مشکل دارند و هدف شان نابودی ایران است. مخالفان نظام آموزشی ما «دشمن کشور» و مخالف بقای فرهنگی ایران هستند و باید مورد پیگرد قرار گرفته و اگر لازم بود از برخی حقوق اجتماعی هم محروم شوند. کسانی که در پی براندازی قانون اساسی و نظم عمومی کشور اند نباید جایگاهی در آن داشته باشند!
دست آخر اینکه مساله سیاست زبانی مساله شخصی نیست حتی اگر وزیر فعلی برکنار شود و وزیر دیگری جای او را بگیرد، وزیران بعدی نیز ناچار از اتخاذ همین مواضع خواهند بود و مواضع اصولی کشور در مورد اصل 15 هیچگاه تغییر نخواهد کرد.