«در سال ۱۳۴۸ بقایای فرقه دمکرات در باکو کتابی منتشر کردند در یادبود کشتهشدگان مزبور؛ آزادلیق یولونون مبارزلری- مبارزان راه آزادی- در ۲ جلد. در این کتاب، پس از بیست سال تحقیق و پژوهش، کل سوزوبریز، عکس و تفصیلات و با افزودن کشتههای غائله قاضی محمد در مهاباد، از ۵۷ کشته در جلد اول یاد شده است و ۴۶ کشته در جلد دوم و والسلام. مابقى هو و جنجال است و هیاهو» («مردگان کدام باغ»، جهان کتاب،س۱۵،ش۲۵۳-۲۵۴، خرداد-تیر۱۳۸۹، ص۲۲).
بخشی از یادداشت دکتر میلاد عظیمی با عنوان «دروغ بیفروغ است»:
یکی از دروغهایی که مدام تکرار و تکرار میشود این است که در آذرماه ۱۳۲۵، در ماجرای فروپاشی فرقۀ دموکرات و آزادکردن آذربایجان از استیلای تشکیلات استالینساخته و تجزیهطلب پیشهوری، ارتش ایران، «هزاران» آذربایجانی را قتل عام کرد. تودهایها و پانترکها به این دروغ بسیار دامن زده و میزنند. حتی رندان از این موضوع به «نسلکشی» تعبیر کردهاند! این دروغ را به عرصۀ ادبیات هم کشانیدهاند و بر مبنای آن شعر گفتهاند و قصه نوشتهاند. البته این حضرات از جنایتها و کشتارهای فرقۀ دموکرات چیزی نمیگویند. با تدلیس یک ادعای واهی و دروغ را سوختبار آتش نفرتپراکنی و ضربه به انسجام ملّی کردهاند.
استاد کاوه بیات که در زمینۀ مسائل آذربایجان متخصص درجهیک است، دربارۀ تعداد کشتگان غائلۀ فرقۀ دموکرات به نکتۀ مهمی اشاره کرده است:
«در سال ۱۳۴۸ بقایای فرقه دمکرات در باکو کتابی منتشر کردند در یادبود کشتهشدگان مزبور؛ آزادلیق یولونون مبارزلری- مبارزان راه آزادی- در ۲ جلد. در این کتاب، پس از بیست سال تحقیق و پژوهش، کل سوزوبریز، عکس و تفصیلات و با افزودن کشتههای غائله قاضی محمد در مهاباد، از ۵۷ کشته در جلد اول یاد شده است و ۴۶ کشته در جلد دوم و والسلام. مابقى هو و جنجال است و هیاهو» («مردگان کدام باغ»، جهان کتاب،س۱۵،ش۲۵۳-۲۵۴، خرداد-تیر۱۳۸۹، ص۲۲).
۱۰۳ کشته آن هم به ادعای بقایای فرقۀ دموکرات و «مابقى هو و جنجال است و هیاهو»… ۱۰۳ نفر کشته کجا و هزاران نفر کشته کجا؟! باز به قول کاوه بیات: «وقتی تاریخ و اسناد تاریخی جواب نمیدهد، جز پناه بردن به دامن داستانسرایی و قصهپردازی چارهای باقی نمیماند» (همان).
دروغ فروغی ندارد. با دروغ شاید بتوان به برخی مطامع سیاسی رسید اما قطعا زمین شورۀ دروغ، سنبل آزادی و عدالت و حقوق بشر برنمیآورد. از یک سوراخ چند بار باید گزیده شد؟!